คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 925/2472

ฆ่าคนโดยโกรธแค้นว่าเปนผีปอบกินคน มีผิดฐานฆ่าคนตายโดยความพยาบาทมาดหมาย

จำเลยมีความรังเกียจและโกรธกลัว ผ.โดยเชื่อว่าเปนผีปอบซึ่งอาจกินคนให้ตายได้ เมื่อมีคนป่วยตายเกิดขึ้นก็พากันหาว่าผีปอบ ผ.มากิน พวกจำเลยจึงสมคบกันเอาปืนไปยิง ผ.ตายโดยโกรธแค้นว่าเปนผีปอบกินคน และ จ.เปนผู้ยิง จำเลยนอกนั้นเปนคนดูทาง

ศาลเดิมตัดสินว่าจำเลยทุกคนมีผิดเปนตัวการฐานฆ่าคนตายตาม ม.๒๕๐ ข้อ ๓ ให้วางโทษประหารชีวิต แต่จำเลยให้การรับในชั้นไต่สวนมีประโยชน์แก่ทางพิจารณา ให้ลดโทษลงตาม ม.๕๙ และ ๓๗ ข้อ ๒ คงจำคุก จ.๒๐ ปีจำเลยอื่นคนละ ๑๒ ปี ปืนของกลางไม่ใช่กระบอกที่ใช้ยิง ไม่ควรริบ

ศาลฎีกาและศาลอุทธรณ์เห็นชอบด้วยข้อวินิจฉัยของศาลเดิม แต่แก้กำหนดโทษ จ.ลงเปน ๑๕ ปี นอกนั้นยืนตามศาลเดิม