คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 932/2529

เหตุที่จำเลยกระทำอนาจารผู้เสียหายอายุ 20 ปี เกิดขึ้นในเวลากลางคืนบนรถโดยสารและข้างทางขณะที่ ป.คนขับลงรถไปปัสสาวะในที่เกิดเหตุคงมีแต่ ป.ซึ่งต้องหาว่าร่วมกระทำผิดด้วยเพียงคนเดียวแต่พนักงานอัยการมีคำสั่งไม่ฟ้อง การกระทำผิดของจำเลยจึงมิได้เกิดต่อหน้าธารกำนัล เป็นความผิดอันยอมความได้ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 281 เมื่อผู้เสียหายยื่นคำร้องของถอนคำร้องทุกข์ สิทธินำคดีอาญามาฟ้องของโจทก์ย่อมระงับไปตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 39 (2) ศาลฎีกามีคำสั่งให้จำหน่ายคดีออกจากสารบบความ

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยกระทำอนาจารนางเอื้อมเดือน กันธิยะ ผู้เสียหายอายุ ๒๐ ปี โดยใช้กำลังประทุษร้ายและกระทำต่อหน้าธารกำนัลขอให้ลงโทษตาม ประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๒๗๘, ๒๘๑ ที่แก้ไขแล้ว

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๗๘, ๒๘๑ ที่แก้ไขแล้วให้จำคุก ๖ ปี

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ระหว่างการพิจารณาของศาลฎีกาผู้เสียหายขอถอนคำร้องทุกข์ศาลฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า เหตุเกิดในเวลากลางคืนบนรถโดยสารและข้างทางขณะคนขับลงรถไปปัสสาวะ ในที่เกิดเหตุมีแต่นายประสงค์คนขับรถซึ่งต้องหาว่าร่วมกระทำผิดด้วยเพียงคนเดียว แต่พนักงานอัยการมีคำสั่งไม่ฟ้อง การกระทำความผิดของจำเลยจึงมิได้ต่อหน้าธารกำนัลตามฟ้อง เป็นความผิดอันยอมความได้ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๑ เมื่อผู้เสียหายยื่นคำร้องขอถอนคำร้องทุกข์ สิทธินำคดีอาญามาฟ้องของโจทก์ย่อมระงับไปตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๓๙ (๒)

จึงมีคำสั่ง ให้จำหน่ายคดีออกจากสารบบความ