คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 939/2473

อย่างไรเรียกว่าปลอมหนังสือ เทียบฎีกาที่770/72 ทำใบสำคัญว่าจ้างคนหาบหาม แต่ความจริงเอาไปให้ค่าจ้างคนสืบสวนสุราเถื่อน และลงชื่อเอาเองโดยเขาอนุญาต ไม่ผิดฐานปลอมหนังสือ

ได้ความว่าจำเลยทำใบสำคัญขึ้นฉะบับหนึ่งว่า พ.ได้เปนลูกจ้างหาบหามสิ่งของจำเลย (ในเวลาไปตรวจราชการ) และ พ.ได้รับค่าจ้างไปแล้วเปนเงิน ๑๐ บาท จำเลยได้เซ็นชื่อ พ.ลงเองโดยเจ้าของชื่ออนุญาต แล้วในใบสำคัญนั้นไปเบิกเงินต่อเจ้าหน้าที่ เจ้าหน้าที่ได้จ่ายเงินให้จำเลยไป ความจริงจำเลยมิได้จ้าง พ.หาบหามสิ่งของ แต่จำเลยได้จ้าง พ.ไปสืบสวนสุราเถื่อนเปนเงิน ๑๐ บาท และจำเลยได้จ่ายเงินจำนวนที่เบิกมาแก่ ภ.ไปแล้ว การที่จำเลยต้องปกปิดชื่อ ภ.เพราะต้องการสงวนไว้ให้สืบสุราเถื่อนต่อไป ดังนี้ มีปัญหาว่าจำเลยจะมีผิดฐานปลอมหนังสือหรือไม่

ศาลเดิมตัดสินว่าจำเลยยังไม่มีผิด ให้ยกฟ้องปล่อยตัวไป

ศาลอุทธรณ์ตัดสินว่าจำเลยมีผิดตาม ม.๒๒๔ ให้จำคุก ๖ เดือน

ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยยังไม่มีผิด ตามฎีกาที่ ๗๗๐ พ.ศ. ๒๔๗๒ จึงตัดสินยืนตามศาลเดิม