คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 939/2490

ผู้ประกอบการขายยาคงประกอบการขายยาต่อไป เมื่อสิ้นอายุใบอนุญาตฉบับเดิมแล้วโดยยังมิได้ร้องขอต่อใบอนุญาตใหม่ ถือว่าเป็นการประกอบการขายยาโดยมิได้รับอนุญาต แม้ภายหลังจะได้ร้องขอต่อใบอนุญาตได้แล้ว ก็ไม่มีผลย้อนหลังลบล้างความผิดที่ประกอบการขายยาโดยไม่ได้รับอนุญาต ให้เป็นการขายโดยได้รับอนุญาตได้

จำเลยได้รับอนุญาตให้ประกอบการขายยาใน พ.ศ. 2488 เมื่อสิ้น พ.ศ. 2488 แล้วจำเลยก็คงขายยาต่อไปโดยมิได้ขอร้องประการใดจนวันที่ 17 พฤษภาคม 2489 จำเลยจึงมายื่นขอต่ออายุใบอนุญาต โจทก์จึงฟ้องว่า จำเลยประกอบการขายยา ระหว่างวันที่ 1 มกราคม ถึงวันที่ 17 พฤษภาคม 2489 โดยไม่ได้รับอนุญาต

ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลย ตามพระราชบัญญัติควบคุมการขายยา พ.ศ. 2479 มาตรา 6, 18

ศาลอุทธรณ์ พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกา เห็นว่า ระหว่างวันที่ 1 มกราคม ถึง วันที่ 17 พฤษภาคม 2489 จำเลยได้ประกอบการขายยาโดยมิได้รับอนุญาตใบอนุญาตที่จำเลยได้รับภายหลัง ก็มีข้อความเพียงว่า ใบอนุญาตฉบับนี้ใช้ได้ถึงวันที่ 31 ธันวาคม 2489 จึงไม่มีทางจะแปลให้ผลย้อนหลังไปอภัยความผิดของจำเลยที่ประกอบการขายยาโดยไม่ได้รับอนุญาต ให้เป็นการขายโดยได้รับอนุญาตได้ จึงพิพากษายืน