คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 946/2495

ในคดีก่อน โจทก์ฟ้องเรียกกรรมสิทธิที่ดินจากจำเลย ศาลพิพากษายกฟ้อง โจทก์มาฟ้องมารดาจำเลยเป็นคดีอย่างเดียวกันอีกได้ และในคดีหลังนี้แม้จำเลยจะเข้ามาเป็นคู่ความในฐานะเป็นผู้ปกครองเด็กผู้เยาว์ (คือเป็นจำเลยร่วม) ถือว่ามิใช่คู่ความในคดีเดิม คดีจึงไม่ต้องห้ามตาม ป.ม.วิ.แพ่งมาตรา 148

คดีนี้ โจทก์ฟ้องนางบัวทอง, เมียนแก้ว เป็นจำเลยเรียกกรรมสิทธิที่ดิน จำเลยต่อสู้กรรมสิทธิ กับตัดฟ้องว่าฟ้องซ้ำ

ต่อมานายคงในฐานเป็นผู้ปกครองนางสาวป่วนผู้เยาว์ร้องขอเจ้าเป็นจำเลยร่วม อ้างว่านางสาวป่วนเป็นเจ้าของที่พิพาท

ในวันพิจารณา โจทก์ตกลงรับว่า ที่รายนี้โจทก์เคยฟ้องนายคง นายหมัด ศาลพิพากษายกฟ้อง ปรากฎในคดีแดงที่ ๓๑๕/๒๔๙๓

ได้ความเช่นนี้ ศาลชั้นต้น พิพากษายกฟ้องโดยถือว่าเป็นฟ้องซ้ำ

ศาลอุทธรณ์พิพากษายกคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้ดำเนินการพิจารณาพิพากษาต่อไป

โจทก์ฎีกา,

ศาลฎีกาเห็นว่า ในคดีแดงที่ ๓๑๕/๒๔๙๓ ที่ศาลพิพากษายกฟ้องนั้น ปรากฎว่าโจทก์ฟ้องนายคง นายหมัด เป็นจำเลย แต่เรื่องนี้โจทก์ฟ้องนางบัวทองเป็นจำเลย ส่วนนายคงผู้เป็นจำเลยในคดีเดิม ก็เข้ามาในฐานะเป็นผู้ปกครองนางสาวป่วน จึงมิใช่คู่ความในคดีเดิมเช่นเดียวกัน คดีไม่ต้องห้ามตามมาตรา ๑๔๘.

จึงพิพากษายืน