คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 949/2490

พ.ร.บ.ควบคุมเครื่องอุปโภคบริโภคฯลฯ ให้อำนาจพนักงานเจ้าหน้าที่ให้ใบออกคำสั่งเพื่อให้การเป็นไปตาม พ.ร.บ. เมื่อผู้ใดฝ่าฝืนประกาศที่พนักงานเจ้าหน้าที่ได้สั่งการไปโดยชอบด้วยกฎหมาย ผู้นั้นก็ย่อมมีผิดฐานฝ่าฝืนคำสั่งเจ้าพนักงานอันมีโทษตาม พ.ร.บ.นี้

ประกาศของคณะกรรมการควบคุมเครื่องอุปโภคฯ นั้นหาใช่กฎหมายไม่ ประกาศที่ออกมาภายหลังยกเลิกการควบคุมสิ่งของบางอย่าง จึงไม่ใช่กฎหมายที่ยกเลิกความผิดหรือไม่เอาโทษแก่ผู้ที่กระทำผิดฐานฝ่าฝืนประกาศฉะบับแรก กรณีไม่ต้องด้วย ป.ม.วิ.อาญา ม. 39(5) หรือ ก.ม.อาญา ม. 8 ผู้ฝ่าฝืนจึงยังคงมีความผิดและมีโทษ

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำการยักย้ายผ้าขาวม้า ๒๐๐ ผืน ผ้าซิ่น ๑๐๐ ตัว อันเป็นผ้าและเครื่องนุ่งห่มที่อยู่ในความควบคุม ฝ่าฝืนประกาศของคณะกรรมการควบคุมเครื่องอุปโภคบริโภค ฯลน ขอให้ลงโทษ

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ยกฟ้องโดยวินิจฉัยว่า ได้มีประกาศยกเลิกการควบคุมผ้าที่ทอด้วยเส้นด้ายพื้นเมืองเสียแล้ว สิทธิฟ้องร้องของโจทก์ย่อมระงับไป

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า พ.ร.บ.ควบคุมเครื่องอุปโภคบริโภค ฯลฯ ให้อำนาจ พนักงานเจ้าหน้าที่ให้ไปออกคำสั่งเพื่อให้การเป็นไปตาม พ.ร.บ.เท่านั้น เมื่อจำเลยฝ่าฝืนประกาศ จำเลยก็ย่อมมีผิดฐานฝ่าฝืนคำสั่งของเจ้าพนักงานที่สั่งการโดยชอบด้วยกฎหมาย ประกาศของคณะกรรมการควบคุมเครื่องอุปโภคบริโภค ฯลฯ นั้น หาใช่กฎหมายไม่ ประกาศที่ออกมาภายหลังยกเลิกการควบคุมสิ่งของบางอย่าง จึงไม่ใช่กฎหมายที่ยกเลิกความผิดหรือไม่เอาโทษแก่ผู้กระทำผิด กรณีไม่ต้องด้วย ป.ม.วิ.อาญามาตรา ๓๙(๕) หรือกฎหมายอาญามาตรา ๘ จำเลยจึงมีผิด พิพากษากลับให้ลงโทษจำเลยตามฟ้อง.