คดีนี้ศาลล่างทั้ง ๒ ตัดสินต้องกันว่านายทองจำเลยฆ่าเขาตายเนื่องจากการวิวาทมีผิดตาม ม.๒๕๑ ให้จำคุก ๕ ปี นายน้อย นายปลั่ง มีผิดฐานทำร้ายร่างกายตาม ม.๒๕๔ ให้จำคุกนายปลั่ง ๑ ปี นายน้อย ๖ เดือน
ศาลฏีกาเห็นว่า โจทก์ตั้งปัญหาเปนข้อกฎหมายก็เนื่องจากศาลอุทธรณ์กล่าวว่า ทางพิจารณาไม่ปรากฎว่าจำเลยได้สมคบกันมาแต่แรก แต่ศาลฏีกาเห็นว่า การที่จะเปนตัวการไม่จำเปนต้องสมคบกันมาแต่แรก ถ้าหากปรากฏว่าบุคคลตั้งแต่ ๒ ขึ้นไปทำผิดอย่างเดียวกันบรรดาผู้ที่ลงมือกระทำผิดนั้นเปนตัวการทุกคน (อาชญา ม.๖๓) แต่เรื่องนี้ปรากฏในข้อเท็จจริงว่า ต่างคนต่างทำ จำเลยจึงไม่เปนตัวการด้วยกัน ส่วนที่โจทก์ฏีกาว่านายทองมีผิดฐานฆ่าคนตายโดยเจตนานั้น เห็นว่าจำเลยจะมีเจตนาหรือไม่เปนปัญหาข้อเท็จจริง โจทก์ฏีกาไม่ได้ จึงตัดสินยืนตามศาลล่าง