คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 953/2478

ซื้อของเชื่อเอาไปขายมีอายุความ 2 ปี ไม่ใช่ 5 ปี

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยซื้อของเชื่อของโจทก์ไปขาย ยังค้างชำระอยู่ ๕๑๙ บางเศษ คดีได้ความว่าตั้งแต่วันค้างชำระจนถึงวันฟ้องเป็นเวลา ๓ ปีเศษแล้ว

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คำว่า"อุตสาหะกรรม" ในมาตรา ๑๖๕ วรรคท้ายหมายถึงกิจการในทางประดิษฐสิ่งของเพื่อให้เป็นสินค้าขึ้นหาใช่หมายความรวมถึงการค้าขายโดยฉะเพาะไม่ ฉะนั้นในคดีนี้จึงมีกำหนดอายุความ ๒ ปี คดีโจทก์ขาดอายุความแล้ว จึงพิพากษากลับศาลอุทธรณ์ ยืนตามศาลชั้นต้น