คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 956/2502

โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลยออกจากห้องเช่า จำเลยให้การปฏิเสธฟ้องโจทก์และเรียกค่าซ่อมแซมห้องที่จำเลยออกไป 4,000 บาท ขอให้ยกฟ้องโจทก์ หรือหากจำเลยต้องออกจากห้องเช่านี้ ก็ขอให้ถือคำให้การนี้เป็นฟ้องแย้ง ให้โจทก์ใช้เงินค่าซ่อมแซมห้องเช่า 4,000 บาท แก่จำเลยด้วย ดังนี้ถือว่าฟ้องแย้งของจำเลยมีเงื่อนไข กล่าวคือ ให้ถือเป็นฟ้องแย้งต่อเมื่อศาลพิพากษาขับไล่จำเลยออกจากห้องเช่าดังนี้ ไม่เป็นฟ้องแย้งเพราะไม่อาจพิจารณารวมกับคำฟ้องเดิมได้

โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลยออกจากห้องเช่าของโจทก์ และเรียกค่าเช่าที่ค้างชำระ 840 บาท

จำเลยให้การว่า จำเลยเช่าเพื่ออยู่อาศัยเป็นส่วนใหญ่ และได้รับความคุ้มครองตามกฎหมาย จำเลยไม่ได้รับหนังสือบอกกล่าวเลิกการเช่า จำเลยเรียกค่าซ่อมแซมห้องเช่าที่จำเลยออกไป 4,000 บาท ขอให้ยกฟ้องโจทก์หรือหากจำเลยต้องออกจากห้องเช่านี้ ขายให้ถือคำให้การนี้เป็นฟ้องแย้ง ให้โจทก์ใช้เงินค่าซ่อมแซมห้องเช่า 4,000 บาท แก่จำเลย

โจทก์ให้การแก้ฟ้องแย้งว่า จำเลยไม่มีสิทธิเรียกค่าก่อสร้างซ่อมแซม

ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า ฟ้องแย้งของจำเลยมีเงื่อนไขเป็นการไม่แน่นอน ไม่รับฟ้องแย้งไว้พิจารณา ให้จำหน่ายฟ้องแย้งของจำเลยเสีย

จำเลยอุทธรณ์คำสั่ง ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ฟ้องแย้งต้องเกี่ยวกับคำฟ้องเดิม และจะต้องพิจารณารวมไปกับฟ้องเดิม ฟ้องแย้งของจำเลยมีเงื่อนไข กล่าวคือให้ถือเป็นฟ้องแย้งต่อเมื่อจำเลยถูกศาลพิพากษาให้ขับไล่ออกจากห้องเช่า ดังนี้ ไม่เป็นฟ้องแย้ง เพราะไม่อาจพิจารณารวมกับฟ้องเดิมได้

พิพากษายืน