คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 961/2497

คู่ความฎีกาว่าศาลพิพากษาเกินจากคำขอของโจทก์ แต่มิได้ยกขึ้นกล่าวอ้างในชั้นศาลอุทธรณ์ในชั้นฎีกาแม้โจทก์จะอ้างว่าเป็นปัญหาเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชนก็ดี เมื่อศาลฎีกาเห็นว่าศาลอุทธรณ์มิได้วินิจฉัยแก้คำพิพากษาศาลชั้นต้นในข้อนี้ ศาลฎีกาก็อาจเห็นว่าคดีไม่มีเหตุอันสมควรที่จะยกขึ้นวินิจฉัยแก้ไข คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ในข้อนี้ได้

เรื่องอายุความนั้น ถ้าหากมิได้ยกขึ้นต่อสู้ไว้ตั้งแต่ศาลชั้นต้นแล้ว ศาลจะอ้างเอามาเป็นเหตุยกฟ้องหาได้ไม่

คดีได้ความว่า โจทก์จำเลยพิพาทกันเรื่องกรรมสิทธิที่ดินโฉนดที่ ๑๘๐๙ ตำบลห้วยกะปิ อำเภอเมือง จังหวัดชลบุรี โดยโจทก์อ้างว่าที่พิพาทมีชื่อนางจิ๊ดกับนายจ่างบุตรนางจิ๊ดเป็นผู้ถือกรรมสิทธิ นางจิ๊ดตายนายจ่างได้ครอบครองเป็นเจ้าของมากว่า ๑๐ ปี ต่อมานายจ่างตาย โจทก์ผู้ซึ่งเป็นบุตรนายจ่างและได้ครอบคอรงที่ดินร่วมกับนายจ่างมา ย่อมได้รับมรดกที่รายนี้ ฝ่ายจำเลยต่อสู้ว่าจำเลยเป็นทายาทนางจิ๊ด มีสิทธิได้รับส่วนแบ่งมรดกรายนี้ เพราะได้ครอบครองร่วมอยู่ด้วยตลอดมา

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้แบ่งที่พิพาทเป็น ๘ ส่วนโจทก์ได้รับมรดกส่วนของนายจ่างครึ่งหนึ่ง ๔ ส่วน กับได้รับมรดกนางจิ๊ดอีก ๑ ส่วน เป็น ๕ ส่วน

โจทก์อุทธรณ์ข้อเท็จจริง ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกาทั้งข้อกฎหมายและข้อเท็จจริง

ศาลฎีกาเห็นว่า ข้อ ก.ม.ที่โจทก์ขึ้นคัดค้านข้อ (๑) ว่าศาลพิพากษานอกเหนือจากคำขอของโจทก์นั้น โจทก์มิได้ยกขึ้นกล่าวชั้นศาลอุทธรณ์ แม้โจทก์จะอ้างว่าเป็นปัญหาเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชน ศาลอุทธรณ์มิได้วินิจฉัยพิพากษาแก้คำพิพากษาศาลชั้นต้นในข้อนี้ ซึ่งศาลฎีกาไม่เห็นมีเหตุอันควรเปลี่ยนแปลงแก้ไขคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ในข้อนี้เป็นอย่างอื่น สำหรับปัญหาข้อ ก.ม.ข้อ (๒) เรื่องอายุความโจทก์มิได้ยกขึ้นเป็นข้อต่อสู้ในศาลชั้นต้น ศาลจะอ้างเป็นเหตุยกฟ้องไม่ได้ ส่วนฎีกาปัญหาข้อเท็จจริงนั้นเห็นว่าฟังไม่ขึ้นจึงพิพากษายืน