คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 969/2478

การขับขี่รถจักรยานโดยมิได้เอาใบขับขี่ติดตัวไปด้วย หามีาบทบัญญัตใดให้ลงโทษไม่

อ้างฎีกาที่ 416/2463 และ 633/2465

ตำรวจขอดูใบอนุญาตขับขี่รถจักรยาน ผู้ขับขี่นำเอามาแสดงทันทีมิได้ แต่ตำรวจรู้อยู่แล้วว่าผู้นั้นมีใบขับขี่ ยังขืนจับตัวผู้ขับขี่ไป มีผิดตาม ม.270

ข้อเท็จจริงได้ความว่าจำเลยเคยมีสาเหตุกับ ส. และรู้แล้วว่า ส. เป็นผู้มีใบอนุญาตให้ขับขี่รถจักรยานได้ เพราะจำเลยได้ตรวจทราบแล้วแต่วันก่อน ในวันรุ่งขึ้นจำเลยเรียกตรวจอีก เมื่อ ส. ไม่มีใบขับขี่ติดตัวไป น้องสาว ส. จึงไปเอาใบขับขี่มาให้จำเลยดู จำเลยไม่ยอมรับตรวจกลับเอาตัว ส. ไปสถานีตำรวจกักไว้ ๑ ชั่วโมง

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ยกฟ้องโจทก์

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ตามพ.ร.บ. ล้อเลื่อน พ.ศ.๒๔๖๐ ม. ๗ ข้อ ๒ เป็นแต่เพียงแนะนำให้ผู้ขับขี่ล้อเลื่อนนำใบอนุญาตติดตัวไปด้วยเท่านั้น ถ้ามิได้นำติดตัวไปกฎหมายก็มิได้เอาโทษและถือว่าเป็นความผิด เมื่อจำเลยจับ ส. ไปโดยจงใจ โดย ส. มิได้ทำผิดอันใดและปราศจากเหตุที่ชวนให้สงสัยว่า ส. ได้กระทำผิดดังนี้ จำเลยจึงมีผิดตาม ม.๒๗๐ ให้จำคุก ๑ เดือน ปรับ ๒๐ บาท แต่โทษจำให้ยกเสียตามมาตรา ๔๐