คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 970/2492

จำเลยได้ไปพูดหาว่า ผ.เป็นคนร้ายปล้นทรัพย์ของจำเลยถ้าผ. ไม่ให้เงินแก่จำเลย 200 บาท จำเลยจะไปแจ้งแก่เจ้าพนักงานตำรวจมาจับผ. กลัว จึงยอมตกลงไปหาเงินมาให้จำเลยและได้ความว่าจำเลยมิได้สงสัย ผ. ในการปล้น ดังนี้ การกระทำของจำเลยย่อมเป็นความผิดฐานกรรโชก

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานกรรโชก และแสดงตนเป็นคนสนิทชิดชอบกับเจ้าพนักงาน จำเลยให้การปฏิเสธ ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับว่า จำเลยมีผิดตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 303 ให้จำคุก 6 เดือน กับให้คืนหรือใช้ราคาทรัพย์

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ข้อเท็จจริงได้ความว่า จำเลยได้ไปพูดหาว่านายผินเป็นคนร้ายปล้นทรัพย์ของจำเลย ถ้านายผินไม่ให้เงินแก่จำเลย 200 บาทจำเลยจะไปแจ้งแก่ ร.ต.ต.พิชัยมาจับ นายผินกลัว จึงยอมตกลงไปหาเงินมาให้จำเลย และจำเลยมิได้สงสัยว่า ผ. ปล้น ดังนี้ การกระทำของจำเลยมีผิดฐานกรรโชก

พิพากษายืน