ล. จำเลย ได้ทำสัญญาไว้กับ ส. โจทก์ว่า " ข้าพเจ้า ( ล. จำเลย ) สัญญาจะให้ค่านายหน้าแก่ ส. ( โจทก์ ) เปนจำนวนเงิน ๓๐๐๐ บาท ในการที่บอกขายที่ดินของข้าพเจ้าให้แก่ ข. และ จะจ่ายให้ในเมื่อได้รับเงินค่ามัดจำที่ดินนั้นเสร็จ " ล. ไม่จ่ายเงินให้ ส. ส. จึงฟ้องเรียกเงินตาม สัญญา
ศาลล่างทั้ง ๒ พิพากษาให้ ส. โจทก์ชนะคดี โดยไม่สืบพะยานโจทก์จำเลยทั้ง ๒ ฝ่าย โดยพิจารณาเห็นว่าจะเปนการแก้ไขลายลักษณอักษรใน สัญญาที่มีความชัดเจนอยู่แล้ว
ศาลฎีกาพิพากษายืนตาม ศาลล่างว่า ที่จะยอมให้จำเลยสืบพะยานตามข้อแก้ต่อไปนั้นไม่ถูกต้องตามกฎหมายวิธีพิจารณา เพราะจะเปนการสืบพะยานบุคคลเติมต่อพะยานเอกสาร ซึ่งมีข้อความชัดเจนอยู่แล้ว และทั้งจะเปนการแก้ไขเพิ่มเติมขยายการสัญญาระวาง โจทก์จำเลยที่ได้ตกลงกันจริง ๆ ในชั้นเดิมนั้น ให้มีข้อความกว้างขวางออกไปอีก