คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 98/2487

โจทฟ้องว่าจำเลยนำไพ่กะดาดจากเมืองต่างประเทศโดยมิได้รับอนุญาตจากอธิบดีกรมสรรพสามิต ขอไห้ลงโทสตามพระราชบัญญัติไพ่ พ.ส. 2481 มาตรา 4 และไห้ริบไพ่ของกลางดังนี้ สาลจะ พิพากสาไห้รับไพ่ของกลางนั้นไม่ได้ ส่วนการที่จะเปนผิดตามมาตราอื่นนั้น สาลจะยกขึ้นมาพิจารนาเพื่อริบไพ่ไม่ได้ เปนการนอกฟ้อง.

ได้ความตามโจทฟ้องว่า จำเลยนำไพ่กะดาด ๑๓๕๗ สำรับจากเมืองปีนังซึ่งเปนเมืองต่างประเทศเข้ามาที่ท่าเรือท้องที่อำเพอกันตังในเขตราชอานาจักไทย โดยมิได้รับอนุญาตจากอธิบดีกรมสรรพสามิต ขอไหลงโทสตามพระราชบัญญัติไพ่ พ.ส. ๒๔๘๑ แลไห้ริบของกลาง

สาลชั้นต้นพิพากสาลงโทสปรับจำเลยตามพระราชบัญญัติไพ่ ๒๔๘๑ และริบของกลางตามกดหมายลักสนะอาญามาตรา ๒๘

จำเลยอุธรน์ไนขช้อริบไพ่ของกลาง สาลอุธรน์พิพากสายืนตามสาลชั้นต้น โดยเห็นว่าจำเลยจะมีไพ่นั้นไว้ไม่ได้โดยกดหมายถือว่าเปนความผิด

สาลดีกาเห็นว่าตามพระราชบัญญัติไพ่ พ.ส. ๒๔๘๑ มาตรา ๔ ห้ามมิไห้ผู้ไดทำไพ่หรือนำไพ่เข้ามาไนราชอานาจักร เว้นแต่จะได้รับอนุญาตจากอธิบดีกรมสรรพาสามิต ที่สาลลงโทสจำเลยก็โดยถือว่าจำเลยมีผิดถานนำไพ่เข้ามาไนราชอานาจักโดยมิได้รับอนุญาตจากอธิบดีกรมสรรพสามิต ทรัพย์ที่นำเข้ามาไม่ต้องด้วยลักสนะหย่างหนึ่งหย่างไดดังระบุไว้ในกดหมายลักสนะอาญามาตรา ๒๘ ส่วนพระราชบัญญัติไพ่มาตรา ๖ ที่แก้ไขบัญญัติลงโทสผู้มีไพ่เกินจำนวนที่อธิบดีกรมกรมสรรพสามิตกำหนดไว้นั้น โจทมิได้ฟ้องสาลจะพิจารนาความผิดนอกฟ้งอของโจทไม่ได้ จึงพิพากสาแก้สาลล่างไห้ยกคำขอไนเรื่องริบทรัพย์