คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 984-985/2484

กล่าวในฟ้องระบุถึงบุคคลตั้งแต่ 3 คนขึ้นไปว่าเข้าทำร้ายร่างกายซึ่งกันและกันโดยไม่ระบุว่าใครทำร้ายใครนั้น ถือว่าระบุฟ้องเป็นกรณีวิวาทต่อสู้กัน โจทก์บรรยายฟ้องเป็นเรื่องวิวาทต่อสู้กัน แต่ขอให้ลงโทษฐานทำร้ายร่างกายและในการวิวาทนั้นไม่มีถูกทำร้ายถึงสาหัสดังนี้แม้จำเลยให้การรับสารภาพศาลก็ต้องยกฟ้อง

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยสมคบกันมีศัสตราวุธเข้าทำร้ายร่างกายซึ่งกันและกันมีบาดเจ็บสาหัสและไม่สาหัสด้วยกันทั้ง ๒ ฝ่าย จำเลยให้การรับสารภาพ ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่าโจทก์ฟ้องมิได้กล่าวให้ชัดว่าจำเลยคนใดทำร้ายคนใด และตามคำพะยานโจทก์ก็ได้ความว่าเป็นกรณีวิวาท บาดแผลที่ทำร้ายกันก็ไม่ถึงสาหัส จึงลงโทษฐานทำร้ายร่างกายไม่ได้ พิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนแต่ผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์นายหนึ่งมีความเห็นแย้งว่าฟ้องโจทก์บรรยายชัดแล้วว่านายเล็ก นายเต้า จำเลยสมคบกันทำร้ายนายเปี่ยม และนายเปี่ยมทำร้ายนายเล็กนายเต้าดังนี้ควรลงโทษจำเลยฐานทำร้ายร่างกายได้

โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่าฟ้องโจทก์บรรยายเพียงว่าจำเลยสมคบกันเข้าทำร้ายร่างกายซึ่งกันและกัน ไม่ได้ระบุว่าใครทำร้ายใคร เป็นเรื่องสมัครใจเข้าต่อสู้ทำร้ายซึ่งกันและกันอันเป็นกรณีวิวาทเมื่อฟ้องโจทก์บรรยายละเอียดแห่งข้อเท็จจริงเป็นกรณีวิวาทดังนี้ แม้จำเลยจะรับสารภาพ ก็ลงโทษฐานทำร้ายร่างกายไม่ได้ จึงพิพากษายืน