คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 987/2491

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานจำหน่ายข้าวสารเหนียว โดยไม่ได้รับอนุญาต เป็นการฝ่าฝืนประกาศของคณะรมการจังหวัด แต่โจทก์ไม่ได้อ้างประกาศประกาศดังกล่าวเป็นพยาน ศาลก็ไม่ทราบว่า ประกาศที่โจทก์กล่าวมาในฟ้องได้ออกโดยอาศัยอำนาจบทกฎหมายฉบับใด แม้จำเลยให้การรับสารภาพ ก็ยังลงโทษจำเลยไม่ได้

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยจำหน่ายข้าวสารเหนียวโดยไม่ได้รับอนุญาต เป็นการฝ่าฝืนประกาศคณะกรมการจังหวัดสงขลาที่ ๖/๒๔๘๙ และที่ ๗/๒๔๘๙ จำเลยให้การรับสารภาพ ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตามฟ้อง ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ข้อเท็จจริงไม่ปรากฏในสำนวนเลยว่า คณะกรมการจังหวัดสงขลาได้อำนาจมาจากไหน พิพากษากลับให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ประกาศของคณะกรมการจังหวัดสงขลาที่ระบุมาในฟ้องไม่ใช่กฎหมาย แม้กรมการจังหวัดสงขลาจะได้ส่งประกาศฉบับนั้น ๆ มายังศาล ก็เป็นการแจ้งให้ผู้พิพากษา และเสมียนที่ทำงานอยู่ในศาลทราบเท่านั้น ไม่ใช่ส่งอ้างเป็นพยานในสำนวน ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความว่าด้วยการอ้างพยานเอกสาร เมื่อโจทก์ไม่อ้างส่งประกาศนั้น ๆ มาเป็นพยาน ก็ไม่ทราบว่าประกาศที่โจทก์กล่าวมาในฟ้องได้ออกโดยอาศัยอำนาจกฎหมายฉบับใด แม้จำเลยให้การรับสารภาพ ก็ยังลงโทษจำเลยไม่ได้

พิพากษายืน