คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 988/2482

ตกลงซื้อข้าวเปลือกซึ่งใส่กะสอบไว้ที่บ้านผู้ขายผู้ซื้อได้ชำระราคาแล้ว และตกลงให้ผู้ขายนำไปส่งให้ที่บ้านผู้ซื้อนั้น ถือว่ากรรมสิทธิตกเป็นของผู้ซื้อ แต่ถือว่าการครอบครองอยู่ที่ผู้ขาย ถ้าผู้ขายเอาไปขายให้ผู้อื่น ไม่มีผิดฐานลักทรัพย์

ได้ความว่าจำเลยบอกขายข้าวเปลือกให้นางอุบล ๖ กะสอบ เป็นเงิน ๑๒ บาท นางอุบลไปดูข้าวซึ่งวางอยู่ที่พื้นดินหน้าเรือนจำเลย ๖ กะสอบ จึงตกลงรับซื้อและชำระเงิน ๑๒ บาทแล้ว นัดให้จำเลยบรรทุกไปส่งในวันรุ่งขึ้น แต่จำเลยกลับเอาข้าวไปขายให้ผู้อื่นเสีย โจทก์ขอให้ลงจำเลยฐานลักทรัพย์

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์เห็นว่าจำเลยยังไม่ได้ส่งมอบข้าวเปลือกให้นางอุบล จึงไม่เป็นผิดฐานลักทรัพย์ ให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกาศาลฎีกาเห็นว่า แม้กรรมสิทธิในข้าวโอนไปเป็นของนางอุบล แต่นางอุบลได้มอบข้าวให้จำเลยนำไปส่ง การครอบครองข้าวจึงยังอยู่ที่จำเลย ๆ เอาไปขายให้ผู้อื่นจึงไม่มีผิดฐานลักทรัพย์ จึงพิพากษายืนตามศาลล่าง