คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 988/2502

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานหมิ่นประมาทโดยโฆษณาด้วยเอกสารหนังสือพิมพ์ โดยกล่าวในฟ้องว่า จำเลยที่ 2 เป็นบรรณาธิการหนังสือพิมพ์ข่าวภาพ จำเลยสมคบร่วมกันกระทำความผิดหมิ่นประมาทโจทก์ โดยจำเลยที่ 1 เป็นผู้ให้ข่าว และกล่าวข้อความหมิ่นประมาทโจทก์แก่ผู้สื่อข่าวหนังสือพิมพ์ข่าวภาพ โดยจำเลยที่ 1 ตั้งใจก่อให้เกิดการลงพิมพ์โฆษณาหมิ่นประมาทโจทก์ โดยให้ผู้สื่อข่าวนำข้อความที่หมิ่นประมาทโจทก์นั้น ไปลงพิมพ์โฆษณาในหนังสือพิมพ์ข่าวภาพ และหนังสือพิมพ์ข่าวภาพได้ลงพิมพ์โฆษณาข้อความหมิ่นประมาทโจทก์แล้ว ดังนี้ ถือว่าฟ้องของโจทก์ไม่เคลือบคลุม

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยสมคบกันโฆษณาหมิ่นประมาทโจทก์ ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๒๖, ๓๒๘, ๓๗๒, ๘๓,๘๔ และ พ.ร.บ. การพิมพ์ พ.ศ. ๒๔๘๔ มาตรา ๔๘, ๔๙

จำเลยที่ ๑ ปฏิเสธ โจทก์ขอถอนฟ้องจำเลยที่ ๒

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยที่ ๑ มีผิดตามฟ้อง ให้จำคุก ๑ เดือน ปรับ ๕๐๐ บาท แต่ให้รอการลงโทษจำคุกไว้ภายใน ๓ ปี และให้โฆษณาคำพิพากษาในหนังสือพิมพ์รายวัน ๖ ฉบับเป็นเวลา ๕ วัน

จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน การโฆษณาคำพิพากษาให้ย่อข้อความตามที่ศาลชั้นต้นเห็นสมควร

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ฎีกาของจำเลยว่าฟ้องของโจทก์เคลือบคลุม เพราะไม่มีข้อความให้จำเลยได้เข้าใจได้ว่า จำเลยได้สมคบร่วมกระทำผิดกับจำเลยที่ ๒ อย่างไร ศาลฎีกาเห็นว่า ฟ้องโจทก์ระบุไว้แล้วว่า จำเลยที่ ๒ เป็นบรรณาธิการหนังสือพิมพ์ข่าวภาพ จำเลยสมคบร่วมกันกระทำความผิดหมิ่นประมาท โจทก์โดยจำเลยที่ ๑ เป็นผู้ให้ข่าวและกล่าวข้อความหมิ่นประมาทโจทก์แก่ผู้สื่อข่าวหนังสือพิมพ์ข่าวภาพ โดยจำเลยที่ ๑ ตั้งใจก่อให้เกิดการลงพิมพ์โฆษณาหมิ่นประมาทโจทก์ โดยให้ผู้สื่อข่าวนั้นนำข้อความที่หมิ่นประมาทนั้น ลงพิมพ์โฆษณาในหนังสือพิมพ์ข่าวภาพ และหนังสือพิมพ์ข่าวภาพก็ได้ลงพิมพ์โฆษณาข้อความหมิ่นประมาทโจทก์แล้ว ฟ้องของโจทก์ได้บรรยายการกระทำผิดของจำเลยที่ ๑ ไว้จะแจ้งแล้ว ไม่มีข้อเคลือบคลุมที่จำเลยที่ ๑ จะไม่เข้าใจหรือเข้าใจผิด

พิพากษายืน