เดิมจำเลยถูกผู้ร้ายลักทรัพย์จึงไปแจ้งความต่อเจ้าพนักงานว่านายเขียวเป็นผู้ร้าย นายเขียวนี้เป็นลูกพี่ลูกน้องกันกับจำเลย ครั้นเจ้าพนักงานจับนายเขียวได้จึงให้จำเลยไปดูรัว ก่อนไปมารดานายเขียวและญาติพี่น้องมาขอร้องจำเลยอย่าให้นายเชีวต้องโทษมิฉะนั้นจะถึงกับตัดญาติกัน จำเลยดูตัวคนร้ายแล้วบอกแก่เจ้าหน้าที่ว่าไม่ใช่นายเขียว
ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตาม ม. ๑๑๘ วรรคต้นปรับ ๒๐ บาท
ศาลอุทธรณ์ เห็นว่าจำเลยมีผิดตาม ม. ๑๑๘ วรรค ๒ ให้จำคุก ๓ เดือน
ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์แต่ให้แก่โทษจำเลยโดยวางโทษจำคุก ๒ เดือนปรับ ๒๐ บาท ลดกึ่งหนึ่งคงจำคุก ๑ เดือน ปรับ ๑๐ บาท โทษจำคุกให้ยกเสีย