คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 996/2491

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำผิดในวันที่ 6 มิถุนายน 2489 แต่โจทก์นำสืบว่าจำเลยทำผิดในวันที่ 5 มิถุนายน 2489 เป็นการฟ้องผิดวัน ลงโทษจำเลยไม่ได้

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานทำร้ายร่างกาย จำเลยบางคนให้การภาคเสธ บางคนให้การปฏิเสธ ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตามฟ้อง ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ข้อเท็จจริงในทางพิจารณาต่างกับที่กล่าวในฟ้อง พิพากษายกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ป.ม.วิ.อาญามาตรา ๑๕๘(๕) บัญญัติว่า ฟ้องคดีอาญาต้องมีการกระทำทั้งหลายที่อ้างว่า จำเลยได้กระทำผิด ข้อเท็จจริงและรายละเอียดที่เกี่ยวกับเวลาและสถานที่ซึ่งเกิดการกระทำนั้น ๆ อีกทั้งบุคคลหรือสิ่งของที่เกี่ยวข้องด้วยพอสมควรเท่าที่จำเลยจะเข้าใจข้อหาได้ดี คดีนี้โจทก์นำสืบว่าจำเลยทำผิดในวันที่ ๕ มิถุนายน ๒๔๘๙ แต่โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำผิดในวันที่ ๖ เดือนเดียวกัน เป็นการฟ้องผิดวัน ลงโทษจำเลยไม่ได้

พิพากษายืน