คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 999/2479

โจทก์ฟ้องบรรยายข้อความว่าจำเลยปิดทางเดินซึ่งโจทก์เคยเดินเข้าออกมาเป็นเวลากว่า 20 ปีแล้ว โจทก์จึงฟ้องขอให้เปิดทางเช่นนี้เป็นฟ้องซึ่งตั้งหลักฐานแห่งสิทธิตามกฎหมายแล้ว ศาลรับไว้พิจารณาต่อไปได้

คดีนี้โจทก์ฟ้องว่าจำเลยปิดทางเดินซึ่งโจทก์เคยเดินเข้าออกไปสู่บ้านโจทก์มาเป็นเวลากว่า ๒๐ ปีแล้ว โจทก์จึงขอให้เปิดทางและเรียกค่าเสียหาย

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าฟ้องของโจทก์มิได้แสดงสิทธิอันชอบธรรมตามกฎหมายอย่างไร จึงพิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์

ศาลฎีกาตัดสินว่าฟ้องของโจทก์บรรยายความพอควรแล้วว่า โจทก์เคยใช้ทางเดินเข้าบ้านโจทก์ ซึ่งจำเลยอ้างว่าผ่านที่ดินของจำเลยมาเป็นเวลานานแล้วจำเลยปิดทางเสีย ถ้าหากโจทก์สืบได้ว่ามีสิทธิเป็นภาระจำยอมตาม ม.๑๔๐๑ ประกอบด้วย ม.๑๓๘๒ แห่งประมวลแพ่ง ฯ แล้ว โจทก์ก็ย่อมมีสิทธิบังคับให้จำเลยรื้อรั้วได้ จึงพิพากษาให้ศาลชั้นต้นดำเนินคดีไปตามกระบวนความ