คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
พ.ร.บ.ฝิ่น พ.ศ.2472 ม. 37

จำเลยมีฝิ่นขณะอยู่ในร้านสูบฝิ่น เมื่อไม่ปรากฏว่าเป็นฝิ่นของร้านสูบฝิ่นนั้นเองแล้ว ก็ต้องถือว่าจำเลยมีฝิ่นโดยไม่ได้รับอนุญาตและถึงแม้โจทก์มิได้อ้าง ม. 8 มาด้วย แต่ได้บรรยายฟ้องว่าจำเลยมีผิดโดยไม่ได้รับอนุญาต ขอให้ลงโทษ ตาม ม. 53 แล้วก็ลงโทษตามมาตรานั้นได้ความผิดฐานมีฝิ่นโดยมิได้รับอนุญาตเป็นผิดต่อ มาตรา 8 ซึ่งมีมาตรา 53 เป็นบทลงโทษ

วิวาททำร้ายร่างกายไม่ถึงบาดเจ็บ ในร้านจำหน่ายฝิ่นตรงที่จัดไว้สำหรับผู้มาสูบฝิ่นต้องมีความผิดความกฎหมายอาญา ม. 335(6) ร้านจำหน่ายฝิ่นตรงที่จัดไว้สำหรับผู้ที่มาสูบฝิ่นเป็นที่สาธารณสถานตามความหมายของ ม. 6(13) แห่งกฎหมายอาญา