คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย: ป.อ. ม. 338 (3)

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 290/2485 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การทำร้ายเจ้าพนักงานที่ไม่ถึงบาดเจ็บ ความผิดตามมาตรา 338(3) เท่านั้น

ทำร้าย เจ้าพนักงานไม่ถึงบาดเจ็บ ไม่เป็นผิดตาม ม.255 คงเป็นผิดตาม ม.338(3) เท่านั้น

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 953/2484

การทำร้ายร่างกายระหว่างวิวาท การพิพากษาคดีอาญาและการสอบถามข้อเท็จจริง

ถึงแม้จำเลยรับสารภาพตามฟ้อง ศาลก็มีอำนาจสอบถามข้อเท็จจริงจากโจทก์จำเลยได้ การทำร้ายร่างกายไม่ถึงบาดเจ็บในเวลาวิวาทต่อสู้กันนั้นไม่เป็นผิดตาม มาตรา 338(3)

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 833/2484

บาดแผลผิวหนังขาดขีดไม่ถึงขั้นเป็นบาดเจ็บทางกฎหมาย

ผิวหนังขาดขีดเป็นทางเท่านั้นไม่นับว่าถึงบาดเจ็บ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 789/2483

การกระทำความผิดฐานชิงทรัพย์ ต้องแสดงเจตนาใช้ความรุนแรงเพื่อให้ได้ทรัพย์สินไป

จำเลยลักทรัพย์ของเจ้าทรัพย์ไปทรัพย์นั้นอยู่ที่ จำเลยแล้วจำเลยใช้มือผลักเจ้าทรัพย์+เพื่อทำร้ายหากเพื่อ+ให้เจ้าทรัพย์แบ่งเอาทรัพย์นั้นไปดั่งนี้ จำเลยยังไม่มีความผิดฐานชิงทรัพย์

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 513/2483

ชิงทรัพย์โดยใช้กำลังทำร้าย: การกระทำความผิดฐานชิงทรัพย์

ใช้มือค้ำคอเจ้าทรัพย์แล้วกะชากสร้อยไปนั้น ถือว่าเป็นการใข้กำลังทำร้ายมีผิดฐานชิงทรัพย์

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1454/2482

การวิวาททำร้ายร่างกาย: หลักการยุติการพิจารณาคดีเมื่อจำเลยไม่ฎีกา และการพิพากษาเมื่อพยานหลักฐานไม่เพียงพอ

เมื่อข้อเท็จจริงฟังไม่ได้ว่าได้มีการสมัครใจวิวาททำร้ายร่างกายกัน แม้จำเลยที่รับสารภาพและศาลชั้นต้นลงโทษ จะมิได้อุทธรณ์ฎีกาขึ้นมา ศาลก็ปล่อยจำเลยที่รับสารภาพนั้นได้ คดีที่โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยหลายฐาน เมื่อศาลชั้นต้นยกข้อหาฐานใดแล้วไม่มีอุทธรณ์ฎีกา ก็ถือว่าความผิดฐานนั้น ๆ เป็นอันยุตติศาลฎีกาไม่ต้องพิจารณาถึง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 874/2482

วิวาททำร้ายร่างกาย: การกระทำร่วมไม่ผิดตาม ม.338(3) หากเป็นการต่อสู้กัน

กรณีวิวาททำร้ายกันข้างหนึ่งถึงบาดเจ็บอีกข้างหนึ่งไม่ถึงบาดเจ็บ ข้างที่ชกต่อยเขาไม่ถึงบาดเจ็บ ข้างที่ชกต่อยเขาไม่ถึงบาดเจ็บไม่มีผิดตามกฎหมายอาญา ม.338(3) เพราะผู้ต่อยจะผิดตามมาตรานี้ต้องเป็นการบังอาจกระทำฝ่ายเดียว

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 774/2482

การเปลี่ยนแปลงฐานความผิดจากบุกรุกและทำร้ายร่างกายเป็นพยายามชิงทรัพย์ และการพิพากษาตามศาลชั้นต้นหลังฎีกา

ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตาม ม.329,338(3) จำเลยไม่อุทธรณ์ โจทก์อุทธรณ์ฝ่ายเดียว ศาลอุทธรณ์แก้ให้ลงโทษตาม ม.299,60 จำเลยฎีกาฉะเพาะความผิดตาม ม.329 และ 338(3) ไม่ได้
ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตาม ม.329,338(3) จำคุก 2 เดือน 20 วันศาลอุทธรณ์แก้ลงโทษตาม ม.299,60 จำคุก 2 ปี + เดือน เป็นแก้มาก

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 325/2482

บาดแผลฟกช้ำไม่ถึงขั้นบาดเจ็บตามกฎหมายอาญา พิจารณาจากอาวุธและพฤติการณ์

ใช้ถ้วยแก้วขว้างถูกหน้าแข้งเขาฟกบวมกว้างครึ่งเซ็นติเมตร์ ยาว 2 เซ็นติเมตร์ดังนี้ ยังไม่ถึงบาดเจ้บตามกฎหมายอาญา ม.254 อ้างฎีกาที่ 6/2471
การวินิจฉัยว่าบาดแผลจะ+บาดเจ็บหรือไม่ อันเป็นปัญหาข้อกฎหมายนั้น ต้องคำนึงถึงอาวุธที่จำเลยใช้ทำร้ายและพฤตติการณ์+แห่งการทำร้ายด้วย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 321/2482

ความผิดฐานชิงทรัพย์: การกระทำความรุนแรงเพื่อหวังเอาทรัพย์จากผู้ถูกทำร้าย แม้จะมีการชดใช้เงินภายหลัง

จำเลยกับพวกไปขอเงินเจ้าทุกข์ ๆ ไม่ให้ จำเลยกับพวกก็เข้าทำร้ายเจ้าทุกข์+บาดเจ็บ ทันใดนั้นมีผู้อื่นมาพบเห็นเข้าจึงออกเงินให้จำเลยกับพวกไปดังนี้จำเลยมีผิดฐานพยายามชิง
ทรัพย์ไม่ใช่ฐานทำให้เสื่อมเสียอิสสระภาพ
ศาลชั้นต้นลงโทษตาม ม.299 จำคุก 2 ปีศาลอุทธรณ์แก้วาง ม.299,60 จำคุก 1 ปี 4 เดือนเป็นแก้+

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย ป.อ. ม. 338 (3)

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 290/2485 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.อ. ม. 338 (3)