คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.อ. ม. 222 224

เมื่อ มีฎีกาในปัญหาข้อ กฎหมาย ศาลล่างวินิจฉัยข้อเท็จจริงต้องกันมาอย่างไรศาลฎีกาต้องฟังข้อเท็จจริงตามนั้น

ปลอมลายมือผู้ค้ำประกันลงในสัญญากู้ โดยผู้ให้กู้และผู้ถูกปลอมลายมือมิได้รู้เห็นยินยอมด้วยต้องมีความผิดฐานปลอมหนังสือตั้งใจปลอมลายมือชื่อเขาแม้จะเขียนไม่เหมือนก็ต้องมีผิด
ประมวลวิธีพิจารณาความอาญา ม. 194 218 จำเลยยื่นอุทธรณ์โดยกล่าวว่าขออุทธรณ์แต่ในข้อกฎหมาย แต่เมื่ออุทธรณ์ของจำเลยมีโต้เถียงข้อเท็จจริงมาด้วยเช่นนี้ ศาลอุทธรณ์ วินิจฉัยอุทธรณ์ในข้อเท็จจริงได้ด้วย คดีอาญาที่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ลงโทษจำคุกจำเลย 1 ปี จำเลยฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้

จำเลยพิมพ์ลายนิ้วมือของจำเลยลงในใบรับเงินค่าจ้างหาบหามแทนผู้หาบหามแล้วนำไปเบิกเงินเมื่อได้เงินมาแล้วก็มาจ่ายแก่ผู้หาบหามแล้วนำไปเบิกเงินเมื่อได้เงินมาแล้วก็มาจ่ายแก่ผู้หาม+++ไปดังนี้ ไม่มีผิดฐานปลอมหนังสือ

พฤตติการณ์ที่ไม่ถือว่าเป็นลักษณที่สมารถอาจจะเกิดความเสียหายแก่สาธารณชนหรือแก่บุคคลผู้หนึ่งผู้ใดโจทก์ทำสัญญาให้ไว้แก่จำเลยโดยถูกต้องตาม กฎหมายแต่ำม่มีพะยานลงนามภายหลังจำเลยจัดให้มีผู้ลงนามในท้ายสัญญานั้นโดยโจทก์มิได้รู้เห็นยินยอมด้วยแล้วนำเอาสัญญานั้นมาฟ้องโจทก์ดังนี้จำเลยไม่มีผิดฐานปลอมหนังสือและฐานกระทำพะยานเท็จ พรบ ห้ามเรียกดอกเบี้ยเกินอัตรา 2475 ม. 3 - 4 ประมวลวิธีพิจารณาความอาญา ม. 2 (4) 28(2) ผู้กู้ยืมเงินโดยเสียดอกเบี้ยเกินอัตราไม่มีสิทธิฟ้องผู้ให้กู้ในความผิดฐานเรียกดอกเบี้ยเกินอัตรานั้น อ้างฎีกาที่ 968/2479