คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
กฎหมายลักษณะอาญา ม. 227

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยสมคบกันทำใบแทนใบสุทธิปลอมขึ้นและนำไปใช้จำเลยรับสารภาพ ดังนี้ ลงโทษจำเลยฐานปลอมหนังสือและใช้หนังสือปลอมได้

การนำเอาคูปองปลอมออกจำหน่ายย่อมเรียกได้ว่าเป็นการใช้ตามความหมายของมาตรา 277 กฎหมายลักษณะอาญาแล้ว

จำเลยทำหนังสือคำแปลภาษาไทยแสดงข้อความเท็จเพื่อประกอบฉบับภาษาอังกฤษ ไม่เป็นผิดฐานปลอมหนังสือ

หนังสือสัญญาเช่าที่ดินราชพัสดุซึ่งทำต่อกรมการอำเภอเป็นหนังสือสำคัญธรรมดา. ทำหนังสือปลอมขึ้นโดยตั้งใจ แม้ไม่มีเจตนาทุจริต. ก็เป็นความผิดฐานปลอมหนังสือ.

แบบ ส.ด. 9 ที่พัสดีออกให้แก่ผู้ที่ขอลงทะเบียนทหารกองเกินเป็นหนังสือราชการ ไม่ใช่หนังสือสำคัญในทางราชการ.
ให้เจ้าพนักงานจดข้อความเท็จลงในทะเบียนทหารกองเกินและออกใบสำคัญให้แล้วใช้ใบสำคัญนั้นเป็นความผิดรวมอยู่ในฐานบอกให้เจ้าพนักงาน+ข้อความเท็จซึ่งเป็นบทหนักอย่างเดียว ไม่เป็นผิดฐานแจ้งความเท็จและฐานใช้หนังสือปลอมอีก
ในคดีที่โจทก์อุทธรณ์ฝ่ายเดียวโดยจำเลยมิได้อุทธรณ์ เมื่อศาลอุทธรณ์เห็นว่าจำเลยไม่ควรมีความผิด ก็มีอำนาจแก้ไขคำพิพากษาศาลชั้นต้นที่ให้ลงโทษจำเลยได้.

ครูใหญ่ได้ออกใบสุทธิให้จำเลยโดยสุจริต แต่ข้อความในใบสุทธินั้นไม่ตรงต่อความจริง จำเลยนำใบสุทธินั้นไปใช้ในการสมัครเข้าเป็นครูประชาบาล ไม่เป็นผิดฐานใช้หนังสือปลอมคงผิดเพียงฐานแจ้งความเท็จ

คูปองยางเป็นหนังสือราชการ แต่ไม่ใช่หนังสือสำคัญในราชการ

จำเลยนำเอาหนังสือที่จำเลยรุ้แล้วว่าปลอมไปแสดงต่อศาล ศาลจึงลงโทษจำเลยตาม ม.227 แต่บทเดียวดังนี้ไม่เรียกว่าศาลกระทำการผิดประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.186 วรรค 7