คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.อ. ม. 60

คำให้การของจำเลยในคดีอาญานั้นไม่จำเป็นต้องบรรยายโดยละเอียดจะให้การปฏิเสธลอย ๆ โดยไม่บรรยายเหตุผลใด ๆ ก็ได้ทั้งสิ้น
ศาลชั้นต้นลงโทษจำคุกจำเลย 6 ปี 8 เดือนตามกฎหมายอาญา ม.249,60 ศาลอุทธรณ์แก้ให้ลงโทษตาม ม.254 จำคุก 8 เดือนดังนี้ เป็นแก้มากฎีกาในข้อเท็จจริงได้

พิมพ์สลากกินแบ่งปลอมขึ้นแต่ยังไม่มีเลขลำดับไม่ได้เข้าเล่มและยังไม่ประทับตราประธานและเลขานุการก็เป็นผิดฐานปลอมหนังสือ ไม่ใช่เพียงคั่นพยายาม
ข้าหลวงประจำจังหวัดได้รับอนุมัติกระทรวงมหาดไทยออกสลากกินแบ่งหาเงินรายได้บำรุงเทศบาลจังหวัดนั้น และเป็นเวลาก่อนมีกฤษฎีกาจัดตั้งเทศบาล สลากกินแบ่งนั้นถือว่าเป็นหนังสือสำคัญธรรมดา ไม่ใช่หนังสือสำคัญในราชการศาลชั้นต้นและศาลอาญาพิพากษาต้องกันให้จำคุกจำเลย 5 ปีฎีกาข้อเท็จจริงไม่ได้
ศาลชั้นต้นวางมาตรา 225 จำคุก 7 ปี ศาลอุทธรณ์วาง ม.224-60 จำคุก 3 ปี 4 เดือน เป็นการแก้มาก คู่ความฎีกาข้อเท็จจริงได้โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษตาม ม.225 พิจารณาได้ความว่าจำเลยมีผิดตาม ม.224 ศาลลงโทษจำเลยตาม ม.224 ได้การฎีกาว่าตามข้อเท็จจริงที่ได้ความมาจำเลยเป็นผู้มีหน้าที่ตาม ม.319(3) หรือไม่ เป็นฎีกาในปัญหาข้อกฎหมาย

เข้าไปถึงประตูห้องนอนบนเรือนเขาแล้วเอาไฟ+ฉายดูประตูนั้นด้วยเจตนาจะลักทรัพย์ตำรวจเข้าจับกุมจำเลย ๆ ต่อสู้ทำร้ายตำรวจบาดเจ็บดังนี้ ต้องมีผิดฐานพยายาม+ทรัพย์
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ลงโทษจำคุกจำเลย 4 ปี 5 เดือน + วัน เมื่อพ้นโทษแล้วให้ส่งตัวไปกักกันมีกำหนด + ปีดังนี้ จำเลยฎีกา+ข้อเท็จจริงฉะเพาะ+กักกันได้

ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลย 3 เดือนตาม ม.245 ศาลอุทธรณ์แก้ให้จำคุก 2 ปีตาม ม.244,60 ดังนี้เป็นแก้มาก ฎีกาในข้อเท็จจริงได้

พฤตติการณ์ที่ถือว่าเป็นความผิดฐานพยายามฆ่าคน

จำเลยลงมือเจาะประตูบ้าน+เป็นรูเพื่อจะถ้าไปลักทรัพย์แต่ถูกตำรวจจับได้เสียก่อน ต้องมีความผิดฐานพยายามลักทรัพย์ จำเลยไปเจาะประตูบ้านเขาเพื่อจะลักทรัพย์ตำรวจจับตัวไว้ได้ แต่แล้วจำเลยกลับหลุดหนีไปได้ ต้องมีความผิดฐานหลบหนีจากที่การช่วยคุมอันชอบด้วยกฎหมายกลางคืนหมายความว่าเวลาระหว่างแต่พระอาทิตย์ตกไปจนพระอาทิตย์ขึ้น
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำผิดวันเวลากลางคืนวันที่ 23 ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยทำผิดเวลาราว 2 นาฬิกาในคืนวันนั้น ไม่เรียกว่าโจทก์ฟ้องผิดวัน

พวกจำเลยสมคบกันไปเจาะแลขุดพระเจดีย์เพื่อจะเอาทรัพย์ แต่เจ้าพนักงานจับได้เสียก่อน ต้องมีความผิดฐานพยายามลักทรัพย์โดยโจทก์มิต้องนำสืบว่าในพระเจดีย์นั้นมีทรัพย์ซ่อนฝังอยู่จริง อ้างฎีกาที่ 925/2474

ตำรวจยิงผู้ร้ายในเวลาต่อสู้จะลงโทษตาม ม.249,63,53 ได้เพียงไร
(หมายเหตุ ในชั้นฎีกาไม่วินิจฉัยถึง)
ปัญหาที่มีมาตั้งแต่ศาลชั้นต้นแต่โจทก์ไม่อุทธรณ์ โจทก์จะยกขึ้นฎีกาไม่ได้
ประมวลวิธีพิจารณาความอาญา ม.212 ไม่ได้ห้ามมิให้ลดโทษแก่จำเลย
(หมายเหตุ คดีนี้เสนอประชุมใหญ่แล้ว ถอนโดยที่ประชุมท้วงว่าเป็นการแก้ไขเล็กน้อยจะฎีกาข้อเท็จจริงไม่ได้)

เข้าไปในอาณาเขตต์บ้านเขาแล้วขึ้นไปบนเฉลียงชั้นล่างของตึก และเอาชะแลงงัดประตูอยู่ราว 5 นาที แต่บานประตูไม่เปิด พอดีตำรวจมาจับกุม จำเลยจึงหนีไปดังนี้ ต้องมีความผิดฐานพยายามลักทรัพย์บุกรุก และทำให้เสียทรัพย์ซึ่งต้องลงอาญาฐานพยายามลักทรัพย์อันเป็นบทหนัก
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ลงโทษจำคุกจำเลย 4 คน ๆ ละ 4 ปี เพิ่มโทษจำเลย 2 คนกึ่งหนึ่งเป็นโทษ 6 ปี ดังนี้ จำเลยที่มิได้ถูกเพิ่มโทษฎีกาในข้อเท็จจริงมิได้

เอาไม้ทำบันไดพาดหน้าต่างข้างนอกแล้วปีนขึ้นไปที่หน้าต่างเอาสว่านเริ่มเจาะเพื่อจะถอดกลอน แต่ในทันใดนั้นตำรวจมาพบเข้า จึงหนีไปดังนี้มีผิดฐานพยายามลักทรัพย์ในเคหะสถาน อ้างฎีกาที่ 903/2480