คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
พ.ร.บ.กักกันผู้มีสันดานเป็นผู้ร้าย พ.ศ.2479 ม. 9

จำเลยเคยรับโทษจำคุกตามคำพิพากษามาแล้วสองครั้งแต่ครั้งหลังยังไม่พ้นโทษ แล้วมากระทำผิดต้องคำพิพากษาให้จำคุกอีก ถือได้แล้วว่า จำเลยมีสันดานเป็นผู้ร้ายตามพระราชบัญญัติกักกันฯลฯ มาตรา 8 หาจำเป็นต้องให้ปรากฏว่าจำเลยเคยพ้นโทษมาแล้ว 2 ครั้งไม่
(อ้างฎีกาที่ 724/2482)

ความผิดที่จำเลยรับอาญามาแต่ก่อนเป็นเรื่องทำร้ายร่างกาย 3 เรื่อง มีโทษจำคุก 6 เดือน 4 เดือน และ 1 ปี และเป็นเรื่องฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา 1 เรื่อง โทษจำคุก 4 ปี ในบรรดาความผิดที่จำเลยกระทำมาที่นับว่าเป็นเรื่องสำคัญก็คือเรื่องฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาซึ่งจำเลยพ้นโทษในความผิดดังกล่าวมา 8 ปีเศษแล้ว คดีนี้จำเลยถูกลงโทษจำคุกฐานลักทรัพย์ เมื่อพิเคราะห์ถึงลักษณะความผิดเก่าใหม่และเวลาที่ล่วงเลยมากรณียังไม่มีเหตุควรลงโทษกักกันจำเลย

โทษที่จำเลยได้รับมา 2 ครั้ง อันจะต้องถูกกักกันตาม พ.ร.บ.กักกันฯ2479 มาตรา 8 ได้นั้น ไม่จำเป็นจะต้องเป็นโทษที่ได้รับเมื่อใช้ พ.ร.บ.นั้นแล้ว(อ้างฎีกาที่ 1307/2480)

ความผิดที่จะขอไห้ลงโทสตาม พ.ร.บ.กักกันนั้น การกะทำผิดต้องเกิดพายหลังคำพิพากสาไม่น้อยกว่า 2 ครั้ง

ความผิดที่จะขอให้ลงโทษตามพ.ร.บ.กักกันนั้น การกระทำผิดต้องเกิดภายหลังคำพิพากษาไม่น้อยกว่า 2 ครั้ง

สาลล่างวางโทสไห้กักกันจำเลยตามพ.ร.บ.กักกัน จำเลยดีกา แต่ไม่ได้ดีกาคัดค้านคำพิพากสาสาลอุธรน์ว่าคลาดเคลื่อนข้อไดหย่างไรย่อมเปนการดีกาที่ไม่ชอบด้วย ม.193 ป.ว.อ.

ศาลล่างวางโทษให้กักกันจำเลยตาม พระราชบัญญัติกักกันจำเลยฎีกา แต่ไม่ได้ฎีกาคัดค้านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ว่าคลาดเคลื่อนข้อใดอย่างไรย่อมเป็นฎีกาที่ไม่ชอบด้วยมาตรา 193 ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา

ฟ้องขอให้ลงโทษตาม พ.ร.บ.กักกันผู้มีสันดานเป็นผู้ร้ายพ.ศ.2479. ตามฟ้องภายใน 1 ปีนับแต่วันอ่านคำพิพากษาครั้งหลังถึงที่สุด.(ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 21/2485).

พยายามกระทำความผิดฐานใดย่อมอยู่ในความผิดฐานนั้น.ความผิดฐานพยายามลักทรัพย์ถือว่าเป็นเหตุร้ายตามพระราชบัญญัติกักกันผู้มีสันดานเป็นผู้ร้าย.

การฟ้องขอให้ลงโทษกักกันผู้มีสันดานเป็นผู้ร้ายตามพ.ร.บ.กักกันฯ แยกฟ้องเป็นคดีหนึ่งต่างหากได้ แต่มีอายุความ 1 ปี