คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา: ดุลยทรรศน์ปฏิภาณ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2/2498 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การทำร้ายร่างกายโดยไม่ได้สมคบคิด ศาลพิจารณาจากพฤติการณ์เฉพาะของการกระทำ

จำเลยกับพวกพากันไปท้าทายผู้มีชื่อผู้หนึ่ง ผู้เสียหายซึ่งเป็นคนไม่มีสาเหตุกันเข้ามาห้าม จำเลยได้ชกผู้เสียหายไปหนึ่งทีเพราะความเมา พวกจำเลยคนหนึ่งได้ใช้สนับมือชกผู้เสียหายถึงบาดเจ็บสาหัสจำเลยไม่ได้ซ้ำเติมอีก กรณีเป็นเรื่องต่างคนต่างทำ ไม่ใช้เรื่องสมคบกัน จะลงโทษจำเลยฐานสมคบกับพวกทำร้ายร่างกายสาหัสไม่ได้.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2/2498

การทำร้ายร่างกายโดยไม่ได้สมคบกัน ศาลพิพากษาตามการกระทำของแต่ละคน

จำเลยกับพวกพากันไปท้าทายผู้มีชื่อผู้หนึ่งผู้เสียหายซึ่งเป็นคนไม่มีสาเหตุกันเข้ามาห้ามจำเลยได้ชกผู้เสียหายไปหนึ่งทีเพราะความเมา พวกจำเลยคนหนึ่งได้ใช้สนับมือชกผู้เสียหายถึงบาดเจ็บสาหัสจำเลยไม่ได้ซ้ำเติมอีกกรณีเป็นเรื่องต่างคนต่างทำ ไม่ใช่เรื่องสมคบกันจะลงโทษจำเลยฐานสมคบกับพวกทำร้ายร่างกายสาหัสไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2099/2497

รับของโจร - พยานหลักฐานไม่เพียงพอ - คำซัดทอดระหว่างผู้ร้ายใช้ไม่ได้

คดีรับของโจร คำของจำเลยที่ 1 บอกตำรวจว่าซื้อของกลางจากจำเลยที่ 2 เป็นคำบอกเล่าและคำซัดทอดระหว่างผู้ร้ายฟังยันจำเลยที่ 2 มิได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2097/2497 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การกระทำขาดเจตนาดูหมิ่นธงชาติ แม้สวมใส่ถุงเท้าสีคล้ายธงชาติ ก็ไม่ถือว่าผิดตาม พ.ร.บ.ธง

จำเลยซื้อถุงเท้าซึ่งวางขายโดยมิได้นึกคิดว่าคล้ายสีธงชาติไทยสรวมปรากฎตัวในที่สาธารณะสถาน เพียงเท่านี้ยังฟังไม่ได้ว่าจำเลยมีเจตนาดูหมิ่นต่อธงชาติไทยการกระทำของจำเลยขาดเจตนาตามกฎหมายลักษณะอาญา ม.43 จึงไม่เป็นผิดตาม พ.ร.บ. ธง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2097/2497

เจตนาการกระทำความผิดทางอาญา: การสวมถุงเท้าสีคล้ายธงชาติ ไม่ถือเป็นความดูหมิ่นหากขาดเจตนา

จำเลยซื้อถุงเท้าซึ่งวางขายโดยมิได้นึกคิดว่าคล้ายสีธงชาติไทยสรวมปรากฏตัวในที่สาธารณะสถาน เพียงเท่านี้ยังฟังไม่ได้ว่าจำเลยมีเจตนาดูหมิ่นต่อธงชาติไทย การกระทำของจำเลยขาดเจตนาตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 43จึงไม่เป็นผิดตาม พระราชบัญญัติธง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2095/2497 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การเวนคืนที่ดินเพื่อสร้างถนน หากไม่ใช้ประโยชน์ตามวัตถุประสงค์ เจ้าของมีสิทธิเรียกคืนได้ แม้มีการเช่าพื้นที่

เมื่อนำที่พิพาทที่ถูกเวนคืนไปปลูกฉางข้าวให้เช่า แม้อ้างฉางนั้นจะมีถนนโรยหินเชื่อมถนนซึ่งสร้างขึ้นตามวัตถุประสงค์ของ พ.ร.ก.เวนคืน ฯ 2472 ดังนี้หาเรียกว่าได้ทำที่พิพาทเป็นถนนขึ้นแล้วตามวัตถุประสงค์ของ พ.ร.ก.เวนคืนฯ 2472 ไม่ต้องคืนที่พิพาทให้แก่เจ้าของ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2095/2497

การเวนคืนที่ดินเพื่อสร้างถนน หากไม่ใช้ประโยชน์ตามวัตถุประสงค์ เจ้าของที่ดินมีสิทธิเรียกคืนได้

เมื่อนำที่พิพาทที่ถูกเวนคืนไปปลูกฉางข้าวให้เช่าแม้ข้างฉางนั้นจะมีถนนโรยหินเชื่อมถนนซึ่งสร้างขึ้นตามวัตถุประสงค์ของพ.ร.ก.เวนคืนฯ 2472 ดังนี้หาเรียกว่าได้ทำที่พิพาทเป็นถนนขึ้นแล้วตามวัตถุประสงค์ของ พ.ร.ก.เวนคืนฯ 2472 ไม่ ต้องคืนที่พิพาทให้แก่เจ้าของ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2094/2497

หุ้นส่วนทางธุรกิจ: การพิสูจน์ข้อตกลงร่วมและการรับผิดในหนี้สิน

จำเลยเข้ามาทำงานกับโจทก์ และรับสินค้าจากโจทก์ไปจำหน่ายแล้วยังไม่ชำระค่าสินค้านั้น จำเลยอ้างว่าเป็นหุ้นส่วนกับโจทก์ เป็นหน้าที่จำเลยต้องสืบว่าจำเลยเป็นหุ้นส่วนกับโจทก์ มิฉะนั้นจำเลยต้องใช้ราคาให้โจทก์

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2077/2497 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การรุกล้ำที่ดินด้วยสิ่งปลูกสร้าง ไม่ถือเป็นการครอบครองปรปักษ์

การที่สิ่งก่อสร้างในที่ดินแปลงหนึ่งเอนรุกล้ำเข้าไปในที่ดินอีกแปลงหนึ่งนั้น ไม่ใช่เป็นการครอบครองที่ดินของผู้อื่น ฉะนั้นเจ้าของที่ดินที่สิ่งปลูกสร้างของตนรุกล้ำเข้าไปจะอ้างการครอบครองปรปักษ์เอาที่ดินเป็นกรรมสิทธิ์หาได้ไม่

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2077/2497

การรุกล้ำที่ดินด้วยสิ่งปลูกสร้างไม่ใช่การครอบครองปรปักษ์ เจ้าของที่ดินไม่สามารถอ้างกรรมสิทธิ์ได้

การที่สิ่งก่อสร้างในที่ดินแปลงหนึ่ง เอนรุกล้ำเข้าไปในที่ดินอีกแปลงหนึ่งนั้น ไม่ใช่เป็นการครอบครองที่ดินของผู้อื่น ฉะนั้นเจ้าของที่ดินที่สิ่งปลูกสร้างของตนรุกล้ำเข้าไปจะอ้างการครอบครองปรปักษ์เอาที่ดินเป็นกรรมสิทธิ์หาได้ไม่

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา ดุลยทรรศน์ปฏิภาณ