คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
กฎหมายลักษณะอาญา ม. 44

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำการพลั้งพลาดไปโดนคนอื่นตายหรือบาดเจ็บ ก็ต้องระบุว่าทำโดยเจตนา ถ้าไม่มีว่าจำเลยทำโดยเจตนา ไม่มีว่าจำเลยทำโดยสมคบกัน และไม่มีบรรยายฟ้องว่า ใครทำให้ใครตายหรือบาดเจ็บ ดั่งนี้ ถือว่าเป็นฟ้องเคลือบคลุม ให้ยกฟ้อง

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำการพลั้งพลาดไปโดนคนอื่นตายหรือบาดเจ็บ ก็ต้องระบุว่าทำโดยเจตนา ถ้าไม่มีว่าจำเลยทำโดยเจตนา ไม่มีว่าจำเลยทำโดยสมคบกัน และไม่มีบรรยายฟ้องว่า ใครทำให้ใครตายหรือบาดเจ็บ ดั่งนี้ถือว่าเป็นฟ้องเคลือบคลุม ให้ยกฟ้อง.

ฟ้องว่าจำเลยยิง ก.ตายโดยเจตนา ข้อเท็จจริงได้ความว่าจำเลยเจตนายิง ข.แต่พลาดไปถูกก.ตายเช่นนี้ ถือว่าข้อเท็จจริงต่างกับฟ้อง ถ้าโจทก์ประสงค์จะให้ศาลลงโทษจำเลยตาม กฎหมายอาญา มาตรา 44 ก็ต้องบรรยายลงไว้ในฟ้องให้ชัดเจน (ประชุมใหญ่ครั้งที่ 6/2500)

การที่จำเลยกับพวกสมคบกันมาเจตนาจะยิงคู่ปรปักษ์ แม้กระสุนปืนของพวกจำเลยยิงไปจะพลาดพวกปรปักษ์แต่ไปถูกผู้เสียหายซึ่งมาดูเหตุการณ์เข้าเช่นนี้จำเลยซึ่งเป็นฝ่ายพวกผู้ยิงย่อมต้องมีผิดฐานพยายามฆ่าคนตายโดยเจตนาด้วย

ศาลล่างทั้งสองฟังข้อเท็จจริงว่า ผู้หนึ่งก่อเหตุท้าทายและชกต่อยจำเลยจำเลยหนีก็ยังไล่ตามจะทำร้ายอีก จำเลยจึงชักมีดแทงไปเช่นนี้ย่อมถือได้ว่าเป็นการยั่วโทสะจำเลยก่อน หาใช่เป็นกรณีวิวาทกันไม่
การที่จำเลยถูกผู้หนึ่งกดขี่ข่มเหงร้ายแรงด้วยเหตุไม่เป็นธรรม จึงบันดาลโทสะจะแทงผู้นั้น หากแต่พลั้งพลาดไปถูกผู้ตายซึ่งเข้ามาห้ามเช่นนี้จำเลยควรได้รับลดหย่อนโทษตาม กฎหมายดุจกระทำแก่ผู้นั้น
คดีที่ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้น เมื่อโทษจำคุกไม่เกิน 5 ปี คู่ความจะฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงไม่ได้

ศาลล่างทั้งสองฟังข้อเท็จจริงว่า ผู้หนึ่งก่อเหตุท้าทายและชกต่อยจำเลยจำเลยหนีก็ยังไล่ตามจะทำร้ายอีก จำเลยจึงชักมีดแทงไปเช่นนี้ย่อมถือได้ว่าเป็นการยั่วโทสะจำเลยก่อน หาใช่เป็นกรณีวิวาทกันไม่
การที่จำเลยถูกผู้หนึ่งกดขี่ข่มเหงร้ายแรงด้วยเหตุไม่เป็นธรรม จึงบันดาลโทสะจะแทงผู้นั้น หากแต่พลั้งพลาดไปถูกผู้ตายซึ่งเข้ามาห้ามเช่นนี้จำเลยควรได้รับลดหย่อนโทษตาม กฎหมายดุจกระทำแก่ผู้นั้น
คดีที่ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้น เมื่อโทษจำคุกไม่เกิน 5 ปี คู่ความจะฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงไม่ได้

ผู้ตายเข้ามาในห้างนาจำเลยเวลากลางคืนจำเลยเข้าใจว่าเป็นคนร้ายและที่ตรงนั้นมืดไม่ทราบว่าผู้ตายมีอาวุธหรือไม่ จำเลยจึงฟันผู้ตายที่ศีรษะและหน้าหลายทีการกระทำของจำเลยย่อมเป็นการป้องกันตัวและทรัพย์สินเมื่อข้อเท็จจริงฟังได้ว่า ไม่เป็นการเกินกว่าเหตุก็ต้องยกฟ้องโจทก์

ผู้ตายเข้ามาในห้างนาจำเลยเวลากลางคืนจำเลยเข้าใจว่าเป็นคนร้ายและที่ตรงนั้นมืดไม่ทราบว่าผู้ตายมีอาวุธหรือ
ไม่ จำเลยจึงฟันผู้ตายที่ศีร์ษะ และหน้าหลายทีการกระทำของจำเลยย่อมเป็นการป้องกันตัวและทรัพย์สิน เมื่อข้อเท็จจริงฟังได้ว่า ไม่เป็นการเกินกว่าเหตุ ก็ต้องยกฟ้องโจทก์.

จำเลยเห็นพี่ชายของนายจ้างกำลังถูกทำร้าย จึงใช้ปืนยิงไปกระสุนปืนไปถูกผู้ตายเข้าถึงแก่ความตาย การกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันแต่เกินกว่าเหตุ เพราะผู้ที่ถูกทำร้ายเป็นเพียงแต่ถูกขว้างและตีเท่านั้น

มีคนฉุดคร่าและจะแทงบุตรสาวจำเลย จำเลยจึงใช้มีดพร้าฟันไป แต่ตรงที่เกิดเหตุบังเงามืด แม้จำเลยฟันพลาดไปถูกคนอื่น ซึ่งเข้าช่วยบุตรสาวจำเลยถึงแก่ความตายการกระทำของจำเลย ก็เป็นการป้องกันพอสมควรแก่เหตุ