คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
พ.ร.บ.แก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายลักษณะอาญา พ.ศ.2477 (ฉบับที่ 4) ม. 3

จำเลยเป็นตำรวจจับกุมผู้เสียหายในเวลาค่ำคืนโดยไม่มีหมายและมิใช่ในกรณีที่กฎหมายอนุญาต. เมื่อผู้เสียหายยอมให้จำเลยกระทำโดยดีเช่นนี้. ถือได้ว่าจำเลยกระทำในฐานะเป็นเจ้าพนักงาน. เมื่อเรียกสินบนจากผู้เสียหาย. การกระทำของจำเลยย่อมเป็นผิดตาม มาตรา 138.

แม้ศาลชั้นต้นจะได้กล่าวว่าจำเลยได้ทำผิดตาม ม.131 และ ม.319แต่คงลงโทษในบทที่หนักคือ ม.131 จำเลยฎีกาว่าไม่มีผิดตามมาตรา 319 ก็ไม่มีผล ศาลฎีกาไม่ต้องวินิจฉัย.
เงินที่จำเลยยักยอกเอาไปเป็นเงินคนละราย และของคนที่นำมาฝากต่างกันในคดีก่อนไม่เป็นเรื่องฟ้องซ้ำ

ปลอมหนังสือ
ตั๋วพิมพ์รูปพรรณ์
การขีดเขียนโยงเส้นเพิ่มเติมขวัญม้าลงในแบบพิมพ์ตั๋วรูปพรรณให้ต่างไปจากที่เป็นจริงนั้น เป็นการปลอมหนังสือการกระทำที่จะเป็นผิดฐานปลอมหนังสือนั้นไม่จำต้องแก้หนังสือนั้นทุกแห่งหรือหลายตอน เมื่อแก้แห่งหนึ่งและเป็นการปลอมหนังสือแล้ว ก็เป็นความผิดฐานปลอมหนังสือ

ศาลจะกำหนดโทษจำเลยต่ำกว่าอัตราคั่นต่ำที่กฎหมายกำหนดไว้ไม่ได้
วิธีกำหนดโทษในกรณีรวมกะทงลงโทษ

ความผิดฐานแจ้งความเท็จนั้นไม่จำเป็นว่าคำแจ้งความนั้นจะต้องเป็นสาระสำคัญ+คดีเหมือนอย่างเรื่องเบิกความเท็จชั้นศาลโจทก์ฟ้องอ้าง ม.118 เป็นบทลงโทษ แม้จะมิได้อ้างวรรค 2 ที่เพิ่มเติมใหม่มาด้วยก็ตาม ศาลก็ลงโทษจำเลยตามวรรค 2 ที่เพิ่มเติมใหม่ด้วยได้