คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
พ.ร.บ.ว่าด้วยระเบียบราชการบริหารแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ.2476 ม. 24

ข้าหลวงประจำจังหวัดย่อมเป็นประธานในการบริหารราชการในจังหวัด. มีอำนาจเป็นโจทก์ฟ้องคดีแพ่งซึ่งหัวหน้าสถานีตำรวจอำเภอในจังหวัดเป็นคู่สัญญาอันได้ทำไปในหน้าที่ราชการได้. ประชุมใหญ่ครั้งที่ 22/2485.

กรรมการอำเภออยู่ในคณะกรรมการอำเภอ เมื่อได้รับ++บทหมายแล้วมีอำนาจทำการแทนนายอำเภอได้ และถึงแม้จะมิได้มอบหมายก็ตามถ้าปรากฏว่ามีอาวุโสสูงสุดแล้วก็ทำการแทนนายอำเภอได้ดุจกัน ดังนั้นจึงมีอำนาจสอบสวนคดีอาญาได้ตามประมวล วิธีพิจารณาความอาญา ม. 18, 2, ข้อ 17 (2) เมื่อข้อเท็จจริงปรากฏว่าได้แยกการสอบสวนไปที่กิ่งอำเภอ ปลัดกิ่งอำเภอก็มีอำนาจทำการสอบสวนได้

พนักงานฝ่ายปกครองหรือตำรวจชั้นผู้ใหญ่ซึ่งเป็นผู้มีอำนาจทำการสอบสวนความผิดอาญานั้นหมายถึงผู้รักษาการแทนนายอำเภอด้วยสรรพสามิตต์เป็นหน่วยหนึ่งแห่งคณะกรมการอำเภอมีอำนาจรักษาการแทนนายอำเภอได้ และในระหว่างที่รักษาการแทนนั้นย่อมทำการสอบสวนความผิดอาญาได้

อำนาจหน้าที่ในการปราบปรามจับกุมผู้ทำผิดตาม พ.ร.บ.ปกครองท้องที่มีอยู่แก่กรมการอำเภอที่เป็นนายอำเภอ ปลัดอำเภอ และสมุหบัญชีเท่านั้น หาใช่ทั้งคณะกรมการอำเภอตาม พ.ร.บ.อื่นไม่
เจ้าพนักงานสรรพสามิตต์ไม่มีอำนาจหน้าที่จับกุมผู้ลักลอบเล่นการพะนัน เมื่อไปจับกุมผู้ลักลอบเล่นการพะนันมาได้แล้วหากจะเรียกร้องเอาสินบนจากผู้ถูกจับกุมโดยสัญญาว่าจะไม่จัดการเอาความผิดต่อไปก็ดี หรือได้รับเงินสินบนแล้วได้งดเว้นไม่รายงานการจับกุมส่งของกลางและตัวผู้ต้องหาต่อพนักงานสอบสวนเพราะเห็นแก่สินบนนั้นก็ดีก็ไม่มีความผิดตามกฎหมายอาญา ม.136,137,138
บรรยายฟ้องมาว่าจำเลยเป็นเจ้าหน้าที่มีอำนาจจับกุมปราบปรามผู้ทำผิดได้เรียกร้องเอาสินบนและรับสินบน ฯลฯ ขอให้ลงโทษตามกฎหมายอาญามาตรา 136,137,138 แล้ว จะมาร้องขออ้างให้ลงโทษตามมาตรา 127 ด้วยไม่ได้ เพราะไม่ตรงกับคำบรรยายฟ้องและขัดกับฟ้อง