คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย: พ.ร.บ.ฝิ่น (ฉบับที่ 4) พ.ศ.2481 ม. 6

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1010/2491

ความรับผิดของผู้รับอนุญาตจำหน่ายฝิ่นต่อการกระทำของลูกจ้าง

แม้ผู้รับอนุญาตให้ตั้งร้านจำหน่ายฝิ่น จะได้มอบหมายให้ลูกจ้างมีหน้าที่จำหน่ายฝิ่นแล้วก็ดี เมื่อลูกจ้างจำหน่ายฝิ่นโดยผิดต่อพระราชบัญญัติฝิ่น ผู้รับใบอนุญาตให้ตั้งร้านจำหน่ายฝิ่นก็ต้องรับผิด(อ้างฎีกา 1218/2480,166-167/83)

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 137/2490 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ความผิดฐานมีฝิ่นและมูลฝิ่นเป็นความผิดกะทงเดียว พิจารณาจากวัตถุที่ต้องห้ามเป็นประเภทเดียวกัน

ความผิดฐานมีฝิ่นและมูลฝิ่นเป็นความผิดลักษณะเดียวกันฉะนั้นการมีฝิ่นและมูลฝิ่นในขณะเดียวกันจึงเป็นความผิดกะทงเดียว

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 80/2488

การรับฝากฝิ่นนอกขอบเขตงาน: นายจ้างไม่มีความผิดฐานมีฝิ่นเกินบัญชี

ลูกจ้างร้านฝิ่นรับฝากฝิ่นจากผู้อื่น เมื่อนายจ้างไม่อยู่นั้นถือว่าไม่ใช่กิจธุระ ในฐานะเป็นผู้จัดการของนายจ้างผู้ได้รับอนุญาตจำหน่ายฝิ่น จึงเป็นการนอกขอบเขตแห่งการงานนายจ้างจึงไม่มีความผิดฐานมีฝิ่นเกินบัญชี

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 914/2487 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การกำหนดค่าปรับกรณีครอบครองฝิ่นที่ไม่ได้รับการอนุญาต โดยพิจารณาจากราคาฝิ่นที่รัฐบาลขาย

เพื่อไม่มีการขายมูลฝิ่นไนท้องที่ที่จับมูลฝิ่นได้ ก็ได้แต่ปรับไนอัตราคั่นต่ำ 50 บาท จะไช้ราคาฝิ่นที่รัถบาลขายไนท้องที่นั้นมาคำนวนวางค่าปรับไม่ได้
อ้างดีกาที่ 1037/2482

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 914/2487

การกำหนดค่าปรับกรณีครอบครองฝิ่น: ห้ามใช้ราคาขายของรัฐบาลในการคำนวณค่าปรับ

เพื่อไม่มีการขายมูลฝิ่นในท้องที่ที่จับมูลฝิ่นได้ ก็ได้แต่ปรับในอัตราขั้นต่ำ 50 บาท จะใช้ราคาฝิ่นที่รัฐบาลขายในท้องที่นั้นมาคำนวณวางค่าปรับไม่ได้ อ้างฎีกาที่ 1037/2482

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 822/2487 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การเพิ่มโทษทางอาญาสำหรับผู้กระทำผิดซ้ำ: เลือกใช้บทโทษหนักได้เพียงทางเดียว

การที่จำเลยกะทำผิดซ้ำครั้งเดียวต้องด้วยบทกดหมายที่ไห้เพิ่มโทส 2 ทาง สาลต้องเลือกเพิ่มตามกดหมายที่เปนโทสหนักจะเพิ่ม 2 ทนไม่ได้.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 822/2487

การเพิ่มโทษซ้ำ: เลือกโทษหนักได้ทางเดียว

การที่จำเลยกระทำผิดซ้ำครั้งเดียวต้องด้วยบทกฎหมายที่ให้เพิ่มโทษ 2 ทาง ศาลต้องเลือกเพิ่มตามกฎหมายที่เป็นโทษหนัก จะเพิ่ม 2 หนไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 503/2487 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การครอบครองฝิ่นโดยไม่ได้รับอนุญาต แม้จะอ้างว่าได้จากร้านค้าที่มีใบอนุญาต ศาลสั่งริบฝิ่นได้

โจทฟ้องว่าจำเลยพาฝิ่นออกจาก+ฝิ่นที่จำเลยได้รับอนุญาตไห้ตั้งจำหน่าย แต่ทางพิจารนาได้ความว่าจำเลยพาฝิ่นมาจากที่อื่น ดังนี้สาลพิพากสายกฟ้อง.
เมื่อจำเลยมีฝิ่นของกลางไว้ไนครอบครองโดยสแดงไม่ได้ว่าได้รับรับอนุญาตไห้มีได้ตามกดหมายสาลสั่งริบฝิ่นของกลางนั้นได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 503/2487

การครอบครองฝิ่นโดยไม่ได้รับอนุญาตและการพิพากษายกฟ้องเมื่อแหล่งที่มาของฝิ่นต่างจากที่กล่าวอ้าง

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยพาฝิ่นออกจากร้านฝิ่นที่จำเลยได้รับอนุญาตให้ตั้งจำหน่าย แต่ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยพาฝิ่นมาจากที่อื่น ดังนี้ศาลพิพากษายกฟ้อง
เมื่อจำเลยมีฝิ่นของกลางไว้ในครอบครองโดยแสดงไม่ได้ว่าได้รับใบอนุญาตให้มีได้ตามกฎหมาย ศาลสั่งริบฝิ่นของกลางนั้นได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 143/2487

พยานให้การชั้นพิจารณา & การรับฟังปริมาณของกลาง

พยานโจทก์ปากหนึ่งแม้ไม่ได้ให้การในชั้นสอบสวนไว้ ก็รับฟังเป็นพยานชั้นพิจารณาได้
แม้เจ้าพนักงานจะปฏิบัติเกี่ยวกับพยานวัตถุของกลางไม่ถูกต้องตามที่กฎหมายบังคับ แต่เมื่อศาลได้ฟังข้อเท็จจริงถึงปริมาณของกลางตามคำพยานบุคคลเสียแล้ว ย่อมไม่เป็นเหตุให้ศาลชี้ขาดข้อเท็จจริงในเรื่องจำนวนของกลางที่ฟังมาเป็นอย่างอื่นไปได้

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย พ.ร.บ.ฝิ่น (ฉบับที่ 4) พ.ศ.2481 ม. 6