คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
พ.ร.บ.ว่าด้วยการเก็บรักษาน้ำมันเชื้อเพลิง พ.ศ.2474 ม. 18

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยเก็บก๊าซเชื้อเพลิงเหลวบิวเตน (ปกติ) ซึ่งเป็นน้ำมันเชื้อเพลิง ตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่องกำหนดชนิดของเหลวต่าง ๆ ที่เป็นน้ำมันเชื้อเพลิงตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการเก็บรักษาน้ำมันเชื้อเพลิง พ.ศ. 2474 ลงวันที่ 5มกราคม 2504 ลำดับที่ 17 และทำการจำหน่ายบิวเตน (ปกติ) ในสถานที่มิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน ขณะที่คดีอยู่ในระหว่างการพิจารณาของศาล ได้มีประกาศกระทรวงมหาดไทยเรื่องกำหนดชนิดของเหลวต่าง ๆ ที่เป็นน้ำมันเชื้อเพลิงตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการเก็บรักษาน้ำมันเชื้อเพลิง พ.ศ. 2474 (ฉบับที่ 2) ลงวันที่ 25 ธันวาคม 2524 ให้ยกเลิกความในลำดับที่ 17 แห่งประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่องกำหนดชนิดของเหลวต่าง ๆ ที่เป็นน้ำมันเชื้อเพลิง ตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการเก็บรักษาน้ำมันเชื้อเพลิง พ.ศ.2474 ลงวันที่ 5 มกราคม 2504 ดังนี้ บิวเตน (ปกติ) จึงไม่เป็นน้ำมันเชื้อเพลิงอีกต่อไป การกระทำของจำเลยแม้จะเป็นความผิดดังที่โจทก์กล่าวในฟ้องจำเลยก็พ้นจากการเป็นผู้กระทำความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 2

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยเก็บก๊าซเชื้อเพลิงเหลวบิวเตน (ปกติ)ซึ่งเป็นน้ำมันเชื้อเพลิง ตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่องกำหนดชนิดของเหลวต่างๆที่เป็นน้ำมันเชื้อเพลิงตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการเก็บรักษาน้ำมันเชื้อเพลิง พ.ศ.2474 ลงวันที่ 5มกราคม 2504 ลำดับที่ 17 และทำการจำหน่ายบิวเตน (ปกติ)ในสถานที่มิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน ขณะที่คดีอยู่ในระหว่างการพิจารณาของศาล ได้มีประกาศกระทรวงมหาดไทยเรื่องกำหนดชนิดของเหลวต่างๆที่เป็นน้ำมันเชื้อเพลิงตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการเก็บรักษาน้ำมันเชื้อเพลิง พ.ศ.2474(ฉบับที่ 2) ลงวันที่ 25 ธันวาคม 2524 ให้ยกเลิกความในลำดับที่ 17 แห่งประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่องกำหนดชนิดของเหลวต่างๆที่เป็นน้ำมันเชื้อเพลิง ตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการเก็บรักษาน้ำมันเชื้อเพลิง พ.ศ.2474 ลงวันที่ 5มกราคม 2504ดังนี้ บิวเตน (ปกติ) จึงไม่เป็นน้ำมันเชื้อเพลิงอีกต่อไปการกระทำของจำเลยแม้จะเป็นความผิดดังที่โจทก์กล่าวในฟ้อง จำเลยก็พ้นจากการเป็นผู้กระทำความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 2

น้ำมันเชื้อเพลิงชนิดธรรมดา(ก๊าศ) แม้ปริมาณไม่ถึง 500 ลิตรก็ต้องเก็บและจำหน่ายในสถานที่ซึ่งได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานมิฉะนั้นมีผิดตาม พระราชบัญญัติน้ำมันเชื้อเพลิง 2474 มาตรา 53(ข) (อ้างฎีกาที่ 483/2485)

น้ำมันเชื้อเพลิงชะนิดธรรมดา (ก๊าศ) แม้ปริมาณไม่ถึง 500 ลิตร์ ก็ต้องเก็บและจำหน่ายในสถานที่ซึ่งได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานมิฉะนั้นมีผิดตาม พ.ร.บ.น้ำมันเชื้อเพลิง 2474 ม.53(ข) (อ้างฎีกาที่ 483/2485)

พ.ร.บ.น้ำมันเชื้อเพลิง 2474 มาตรา 48 เป็นบทลงโทษผู้เก็บและจำหน่ายน้ำมันเชื้อเพลิงเกินกว่า 500 ลิตร เพราะถ้าน้ำมันไม่เกิน 500 ลิตร กฎหมายให้เก็บและจำหน่ายได้โดยไม่ต้องรับอนุญาตเป็นแต่ต้องเก็บและจำหน่ายในสถานที่ซึ่งได้รับอนุญาต มิฉะนั้นมีผิดตามมาตรา 18,53 (อ้างฎีกาที่ 886/2492)

พ.ร.บ.น้ำมันเชื้อเพลิง 2474 มาตรา 48 เป็นบทลงโทษผู้เก็บและจำหน่ายน้ำมันเชื้อเพลิงเกินกว่า 500 ลิตร เพราะถ้าน้ำมันไม่เกิน 500 ลิตร กฎหมายให้เก็บและจำหน่ายได้โดยไม่ต้องรับอนุญาต เป็นแต่ต้องเก็บและจำหน่ายในสถานที่ซึ่งได้รับอนุญาต มิฉะนั้นมีผิดตามมาตรา 18, 53.
(อ้างฎีกาที่ 886/2492)

กำหนดโทสที่อาดมีถึงจำคุก ย่อมหนักกว่ากำหนดโทสที่มีแต่ปรับสถานเดียว.
อัตราโทสตาม ม. 48 พ.ร.บ.การเก็บรักสาน้ำมันเชื้อเพลิง 2474 คือปรับตั้งแต่ 200 บาทถึง 1000 บาท ส่วนอัตราโทสตาม ม. 22 พ.ร.บ.การปันส่วนน้ำมันเชื้อเพลิงบัญญัติโทสไว้สามสถานถึงจำคุก กำหนดโทสตามกดหมายอันหลังย่อมหนักกว่าอันแรก.

กำหนดโทษที่อาจมีถึงจำคุก ย่อมหนักกว่ากำหนดโทษที่มีแต่ปรับสถานเดียว อัตราโทษตาม มาตรา 48 พ.ร.บ.การเก็บรักษาน้ำมันเชื้อเพลิง 2474 คือปรับตั้งแต่ 200 บาทถึง 1,000 บาท ส่วนอัตราโทษตาม มาตรา 22 พ.ร.บ.การปันส่วนน้ำมันเชื้อเพลิงบัญญัติโทษไว้สามสถานถึงจำคุก กำหนดโทษตามกฎหมายอันหลังย่อมหนักกว่าอันแรก

เก็บและจำหน่ายน้ำมันก๊าสจำนวน 200 ลิตรในร้านซึ่งไม่ใช่สถานที่ที่ได้รับอนุญาตไม่ผิดตาม มาตรา 48. แต่ผิดตามมาตรา 53. โจทก์ฟ้องอ้างมาตรา 48 พ.ร.บ.การเก็บน้ำมันเชื้อเพลิง 2484.แต่บรรยายความผิดเข้ามาตรา 53 ศาลลงโทษตามมาตรา 53ได้. อ้างฎีกาที่ 886/2485.

ข้อเท็จจริงฟังได้แต่เพียงว่าจำเลยจำหน่ายน้ำมันก๊าศในระหว่างที่ใบอนุญาตให้จำหน่ายสิ้นอายุแล้ว และมิได้ต่อใบอายุเมื่อโจทก์ไม่ได้สืบว่าน้ำมันก๊าศเป็นน้ำมันประเภทไหนและมีปริมาณเท่าใดแล้ว คดีก็ลงโทษจำเลยไม่ได้
เพียงแต่ปรากฎว่าจำเลยจำหน่ายน้ำมันก๊าศเมื่อใบอนุญาตให้จำหน่ายสิ้นอายุแล้วจะให้สันนิษฐานว่าได้ทำการจำหน่ายมีปริมาณถึงขีดที่ต้องรับอนุญาตนั้นไม่ได้