คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
ดุลยการณ์โกวิท

มีผู้ไปทำบ่อปลาไว้ในที่แปลงหนึ่ง ซึ่งเป็นที่สาธารณะ ดังนี้ แม้ผู้ที่ไปทำบ่อปลาไว้จะไม่มีอำนาจฟ้องผู้ใดหาว่าบุกรุกเข้าไปในที่แปลงนั้นก็ดีแต่ผู้อื่นก็หามีอำนาจอันใดที่จะไปรื้อถอนทำลายบ่อปลาของเขาเสียโดยพลการได้ไม่ ถ้าขืนทำลายอาจเป็นผิดตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 324 ฐานทำให้เสียทรัพย์ได้

มีผู้ไปทำบ่อปลาไว้ในที่แปลงหนึ่ง ซึ่งเป็นที่สาธารณะ ดังนี้ แม้ผู้ที่ไปทำบ่อปลาไว้จะไม่มีอำนาจฟ้องผู้ใดหาว่าบุกรุก เข้าไปในที่แปลงนั้นก็ดี แต่ผู้อื่นก็หามีอำนาจอันใดที่จะไปรื้อถอนทำลายบ่อปลาของเขาเสียโดยพละการได้ไม่ ถ้าขืน ทำลาย อาจเป็นผิดตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 324 ฐานทำให้เสียทรัพย์ได้./

ผู้ตายใช้มีดแทงจำเลยก่อนโดยจำเลยมิได้ทำอะไรผู้ตายเลย จำเลยจึงบรรดาลโทษะเข้ายื้อแย่งมีดจากผู้ตายแล้ว แทงผู้ตาย ตายนั้นเรียกได้ว่าจำเลยกระทำไปเพราะบรรดาลโทษะ โดยผู้ตายเป็นผู้กดขี่ข่มเหงจำเลยโดยไม่เป็น ธรรมก่อนการกระทำของจำเลยจึงควรได้รับการลดหย่อนโทษตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 55./

ผู้ตายใช้มีดแทงจำเลยก่อน โดยจำเลยมิได้ทำอะไรผู้ตายเลยจำเลยจึงบันดาลโทสะเข้ายื้อแย่งมีดจากผู้ตายแล้วแทงผู้ตายตายนั้น เรียกได้ว่าจำเลยกระทำไปเพราะบันดาลโทสะ โดยผู้ตายเป็นผู้กดขี่ข่มเหงจำเลยโดยไม่เป็นธรรมก่อนการกระทำของจำเลยจึงควรได้รับการลดหย่อนโทษตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 55

ใช้ห้องเช่าทำการค้า แม้ผู้เช่าและครอบครัว ยังคงอาศัยอยู่ในห้องเช่าด้วย ห้องเช่านั้นก็มิใช่เป็น "เคหะ"

ใช้ห้องเช่าทำการค้า แม้ผู้เช่าและครอบครัว ยังคงอาศัยอยู่ในห้องเช่าด้วย ห้องเช่านั้นก็มิใช่เป็น "เคหะ"

ทางเกวียนที่แยกจากทางหลวงแผ่นดิน ติดต่อเข้าไปในนาจำเลยไปยังนาโจทก์ ซึ่งเจ้าของนาเดิมของโจทก์ตลอดจนโจทก์ได้ใช้ทางเกวียนนี้ต่อเนื่องกันมาเกิน 10 ปีแล้วทางเกวียนดังกล่าวย่อมตกเป็นภาระจำยอมตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 1401 ประกอบด้วยมาตรา1382 จำเลยจะปิดเสียไม่ได้

ทางเกวียนที่แยกจากทางหลวงแผ่นดิน ติดต่อเข้าไปในนาจำเลยไปยังนาโจทก์ ซึ่งเจ้าของนาเดิมของโจทก์ตลอดจน โจทก์ได้ใช้ทางเกวียนนี้ ต่อเนื่องกันมาเกิน 10 ปีแล้ว ทางเกวียนดังกล่าวย่อมตกเป็นภาระจำยอมตาม ป.ม.แพ่งฯ มาตรา 1401 ประกอบด้วยมาตรา 1382 จำเลยจะบิดเสียไม่ได้.

โจทก์ฟ้องคดีโดยอ้างว่าเป็นผู้จัดการมรดกของผู้ตายตามพินัยกรรม์แต่ปรากฎในพินัยกรรม์เพียงให้โจทก์เป็นผู้ จัดการเก็บค่าเช่าห้องพิพาทส่งไปประเทศจีนเท่านั้น ดังนี้ ไม่ได้ชื่อว่าา โจทก์เป็นผู้จัดการมรดกตามพินัยกรรม์ ถึงแก่จะมีอำนาจเป็นโจทก์ฟ้องคดีได้.
เรื่องอำนาจฟ้องของโจทก์ แม้จำเลยมิได้คัดค้านอำนาจฟ้องของโจทก์ แต่เป็นเรื่องเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของ ประชาชน ศาลย่อมยกขึ้นวินิจฉัยตาม ป.ม.วิ.แพ่งมาตรา 142(5)

โจทก์ฟ้องคดีโดยอ้างว่าเป็นผู้จัดการมรดกของผู้ตายตามพินัยกรรม แต่ปรากฏในพินัยกรรมเพียงให้โจทก์เป็นผู้จัดการเก็บค่าเช่าห้องพิพาทส่งไปประเทศจีนเท่านั้น ดังนี้ ไม่ได้ชื่อว่า โจทก์เป็นผู้จัดการมรดกตามพินัยกรรม ถึงแก่จะมีอำนาจเป็นโจทก์ฟ้องคดีได้
เรื่องอำนาจฟ้องของโจทก์ แม้จำเลยมิได้คัดค้านอำนาจฟ้องของโจทก์แต่เป็นเรื่องเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชน ศาลย่อมยกขึ้นวินิจฉัยตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 142(5)