คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
พ.ร.บ.สัตว์พาหนะ พ.ศ.2482 ม. 21

ในคดีเรื่องรับของโจรนั้นศาลจะยกเอาเหตุที่จำเลยแสดงกรรมสิทธิ์ในทรัพย์ที่รับไว้ไม่ได้. หรือที่ศาลไม่เชื่อข้อต่อสู้ของจำเลยเป็นข้อชี้ว่าจำเลยได้ทำผิดฐานรับของโจรไม่ได้. ส่วนทรัพย์ของกลางเมื่อปรากฏว่าเป็นของเจ้าทรัพย์ที่ถูกผู้ร้ายลักไป. แม้ศาลจะฟังว่าจำเลยได้รับไว้โดยไม่รู้ว่าเป็นของร้าย. ก็ต้องคืนให้แก่เจ้าทรัพย์. ในคดีเรื่องรับของโจรเป็นหน้าที่โจทก์จะต้องสืบให้ได้ความชัดว่าจำเลยได้รับทรัพย์ไว้โดยรู้หรือมีเหตุผลควรรู้ว่าเป็นของร้าย.

ไนคดีเรื่องรับของโจรนั้นสาลจะยกเอาเหตุที่จำเลยสแดงกัมสิทธิไนทรัพย์ที่รับไว้ไม่ได้หรือที่ศาลไม่เชื่อข้อต่อสู้ของจำเลยเปนข้อชี้ว่าจำเลยได้ทำผิดถานรับของโจรไม่ได้ส่วนทรัพย์ของกลางเมื่อปรากตว่าเปนของเจ้าทรัพย์ที่ถูกผู้ร้ายลักไป แม้สาลจะฟังว่าจำเลยได้รับไว้โดยไม่รู้ว่าเปนของร้าย ก็ต้องคืนไห้แก่เจ้าทรัพย์. ไนคดีเรื่องรับของโจรเปนหน้าที่โจทจะต้องสืบไห้ได้ความชัดว่าจำเลยได้รับทรัพย์ไว้โดยรู้หรือมีเหตุผลควนรู้ว่าเปนของร้าย

ฟ้องว่าจำเลยมีกระบือแสดงความบริสุทธิ์ไม่ได้ แต่ไม่ได้บรรยายว่าเป็นกระบือที่ต้องทำตั๋วพิมพ์รูปพรรณหรือมีตั๋วรูปพรรณอยู่แล้วดังนี้
จำเลยไม่มีหน้าที่ต้องนำสืบแสดงความบริสุทธิ์ในการที่กระบือตกมาอยู่ในความครอบครองของจำเลย อ้างฎีกาที่578-580/84

สัตว์พาหนะหมายถึงสัตว์ที่ได้ทำหรือต้องทำตัวพิมพ์รูปพรรณตามพระราชบัญญัติสัตว์พาหนะ
สัตว์ที่ยังไม่ได้ทำหรือจำต้องทำตัวพิมพ์รูปพรรณนั้น ผู้ครอบครองสัตว์นั้นโดยไม่มีตั๋วพิมพ์รูปพรรณไม่มีหน้าที่แสดงความบริสุทธิ์

แม้ศาลจะพิพากษาบุกฟ้องโจทก์ในข้อหาว่าจำเลยมีกระบือแสดงความบริสุทธิไม่ได้ก็ดี แต่ถ้า ปรากฏว่ากระบือชองกลางที่อยู่ในความครอบครองของจำเลยนั้นยังไม่ปรากฏเจ้าของศาลต้องสั่งให้มอบกระบือของกลางแก่เจ้าพนักงานเอาไปเลี้ยงรักษษไว้และจัดการโฆษณาหาเจ้าของต่อไปจะสั่งให้คืนกระบือนั้นแก่จำเลยมิได้

อ้างกฎหมายที่ยกเลิกแล้วมาขอโทษให้ลงโทษจำเลยนั้น ถือว่าเท่ากับไม่ได้อ้างกฎหมายอันใดมาเลยศาลต้องยกฟ้อง