คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.อ. ม. 32

จำเลยนำสุราต่างประเทศออกแสดงเพื่อขายโดยมิได้รับอนุญาตอันเป็นการฝ่าฝืน พ.ร.บ. สุรา พ.ศ. 2493 ม.17 นั้น ม. 45 ไม่ได้บัญญัติให้ริบสุราดังกล่าว แสดงว่ากฎหมายไม่ประสงค์จะให้ริบสุราของกลางในกรณีเช่นนี้ด้วยเลย
(อ้างฎีกาที่ 508/2494)

ของที่วางขายโดยไม่ปิดป้ายแสดงราคาโภคภัณฑ์นั้นไม่เกี่ยวข้องกับการกระทำผิด จึงไม่ควรริบ (เทียบฎีกา 201/2493)
นายสิบและพลตำรวจจับจำเลยโดยไม่มีอำนาจตาม พ.ร.บ. ควบคุมโภคภัณฑ์ แต่ต่อมาได้มีการสอบสวนแล้วโดยชอบและจำเลยก็รับสารภาพ ดังนี้ย่อมไม่ทำให้จำเลยพ้นผิดตามกฎหมาย.

ของที่วางขายโดยไม่ปิดป้ายแสดงราคาโภคภัณฑ์นั้นไม่เกี่ยวข้องกับการกระทำผิด จึงไม่ควรริบ(เทียบฎีกา201/2493)
นายสิบและพลตำรวจจับจำเลยโดยไม่มีอำนาจตามพระราชบัญญัติควบคุมโภคภัณฑ์แต่ต่อมาได้มีการสอบสวนแล้วโดยชอบและจำเลยก็รับสารภาพดังนี้ย่อมไม่ทำให้จำเลยพ้นผิดตามกฎหมาย

จะนับโทษต่อให้หรือไม่นั้นเป็นดุลยพินิจของศาล
เมื่อศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เฉพาะในข้อที่ให้นับโทษจำคุกจำเลยสองสำนวนควบกันไปโดยไม่นับโทษติดต่อกันนั้นเป็นการแก้ไขเล็กน้อยต้องห้ามมิให้ฎีกาตาม ป.วิ.อาญา ม.218

เมื่อตามพฤติการณ์ได้ความว่าจำเลยแทงผู้ตายขณะวิกลจริตแต่ยังมีสติพอจะรู้สึกผิดชอบหรือยับยั้งได้จำเลยย่อมได้รับการลดหย่อนอาญาให้เบาลงได้ความ ม. 47
การที่จะนับโทษจำเลยต่อจากคดีอาญาอีกคดีหนึ่งหรือไม่นั้นให้อำนาจศาลใช้ดุลยพินิจได้ตาม ม. 32 เมื่อศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ไม่นับโทษจำเลยต่อให้ ย่อมไม่มีเหตุผลที่ศาลฎีกาจะเปลี่ยนแปลงในข้อดุลยพินิจ
เมื่อคดีอยู่ระหว่างพิจารณาของศาล หากมีเหตุควรเชื่อว่าจำเลยเป็นคนวิกลจริต ศาลย่อมสั่งให้พนักงานแพทย์ตรวจแล้วมาให้การได้

การขอให้นับโทษต่อจากคดีอื่นนั้น โจทก์จะต้องแสดงให้ศาลทราบก่อนพิพากษาว่าจำเลยถูกลงโทษโดยคำพิพากษาแล้ว

โจทฟ้องจำเลยไนความผิดหลาย+ ต่อสาลทหาน สาลทหานพิพากสาลงโทสจำเลยไนความผิด+ แต่ยังมิได้พิพากสาไนความผิดถานอื่นเพียงแต่วินิฉัยว่าโจทไม่มีสิทธิฟ้องต่อสาลนั้นเช่นนี้ไม่ไช่กรนีที่สาลพิพากสาเส็ดเด็ดขาดไนความผิดซึ่งได้ฟ้อง โจทมีสิทธิฟ้องคดีไนความผิดนั้นยังสาลพลเรือนได้
ไนการที่จะไห้นับกำหนดโทสจำเลยนั้น ถ้าสาลเห็นว่าการไห้นับโทสจำเลยต่อจากโทสไนคดีอื่นจะทำไห้จำเลยต้องรับโทสหนักเกินสมควนแก่ความผิดเช่นนี้ สาลมีอำนาดไห้นับโทสจำเลยพร้อมกันไปได้.

คดีฟ้องขอไห้ลงโทษถานหลบหนีที่คุมขังไนคดีเรื่องก่อนนั้น โจทจะขอไนคดีนี้ไห้หักวันหลบหนีออกจากกำหนด+ไนคดีเรื่องก่อนไม่ได้ เพราะการที่จำเลยจะต้องจำคุกตามคำพิพากสาไนคดีเรื่องก่อนครบถ้วนหรือไม่ไม่ไช่เรื่องที่จะมาว่ากล่าวกันไนคดีนี้

ไนคดีที่สาลลงโทสจำคุกจำเลยไปมิไห้กำหนดไห้นับโทสต่อจากคดี+นั้น ไห้นับโทสต่อแต่วันคุมขังเป็นต้นไป
ไนคดีอาญาที่มีคำพิพากสาถึงสุดแล้ว โจทจะมาร้องขอไห้+โทสต่อจากคดีอื่นหาได้ไม่เพราะเปนการแก้ไขคำพิพากสา

ฟ้องโจทย์บรรยายเพียงว่าจำเลย+ต้องคำพิพากษาให้ลงโทษ+แล้ว มิได้กล่าวว่าเป็น+นวนกี่ครั้งก็ดี แต่ในคำขอท้ายฟ้องขอให้เพิ่มโทษตาม ม.74 และจำเลยก็รับว่าเคยต้องโทษตามใบแดงแจ้ง+จริง ศาลย่อมเพิ่มโทษจำเลยตามมาตรา 74 ได้.