คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
พ.ร.บ.ศุลกากร (ฉบับที่ 9) พ.ศ.2482 ม. 6

จำเลยรับซื้อของหนีภาษีไว้จากผู้ลักลอบพาของนั้นผ่านด่านศุลกากรเข้ามาในประเทศไทยไม่เสียภาษีนั้น ไม่เป็นผิดฐานหลีกเลี่ยง หรือพยายามหลีกเลี่ยงการเสียภาษี เพราะเป็นการสมรู้ช่วยเหลือภายหลังการกระทำผิด และไม่มีกฎหมายบัญญัติว่าเป็นผิด

จำเลยรับซื้อของหนีภาษีไว้จากผู้ลักลอบพาของนั้นผ่านด่านศุลกากรเข้ามาในประเทศโดยไม่เสียภาษีนั้น ไม่เป็นผิดฐานหลีกเลี่ยง หรือพยายามหลีกเลี่ยงการเสียภาษี เพราะเป็นการสมรู้ช่วยเหลือภายหลังการกระทำผิด และไม่มีกฎหมายบัญญัติว่าเป็นผิด

จำเลยรับซื้อปืนซึ่งมีผู้ลักลอบนำเข้ามาโดยมิได้เสียภาษีศุลกากรแม้จำเลยจะรู้ว่าปืนนั้นเป็นปืนหนีภาษีก็ดี ก็ไม่เป็นผิดฐานลักลอบหนีภาษีตาม พระราชบัญญัติศุลกากร และจะถือเป็นความผิดฐานสมรู้ก็ไม่ได้ เพราะพระราชบัญญัติศุลกากรมิได้เอาโทษฐานสมรู้ไว้

ความผิดละเมิดกดหมายหลายบทนั้น สาลต้องลงโทสตามบทหนัก และถึงหากว่าตามกดหมายบทเบาทมีโทสคั่นต่ำสูงกว่าตามกดหมายบทหนัก สาลก็ไม่ต้องผู้พันธ์ไห้ต้องวางโทสตามอัตราคั่นต่ำของกดหมายบทเบา
พ.ร.บ.สุลกากร ม.120
ซึ่งบัญญัติมิไห้ถือว่ากดหมายอื่นจำกัดเปลี่ยนแปลงบทบัญญัติไน พ.ร.บ.สุลกากรนั้น ไม่กินความถึงกรนีที่การกะทำเปนผิดต้องด้วยกดหมายหลายบทซึ่งสาลจะต้องลงโทสตามกดหมายอื่นอันเปนบทกำหนดโทสหนักกว่า

ความผิดละเมิดกฎหมายหลายบทนั้นศาลต้องลงโทษตามบทหนัก และถึงหากว่าตามกฎหมายบทเบามีโทษขั้นต่ำสูงกว่าตามกฎหมายบทหนักศาลก็ไม่ต้องผูกพันให้ต้องวางโทษตามอัตราขั้นต่ำของกฎหมายบทเบา พระราชบัญญัติศุลกากร มาตรา 120ซึ่งบัญญัติมิให้ถือว่ากฎหมายอื่นจำกัดเปลี่ยนแปลงบทบัญญัติในพระราชบัญญัติศุลกากรนั้น ไม่กินความถึงกรณีที่การกระทำเป็นผิดต้องด้วยกฎหมายหลายบทซึ่งศาลจะต้องลงโทษตามกฎหมายอื่นอันเป็นบทกำหนดโทษหนักกว่า

กรนีที่ถือว่าฟ้องโจทไม่เคลือบคลุมพนักงานเจ้าหน้าที่ฝ่ายสุลกากรเปนผู้ตรวดค้นของกลาง และมิได้ทำการบันทึกการตรวดค้นตามวิธีการแห่งประมวนกดหมายวิธีพิจารนาความอาญาดังนี้ โจทนำพยานบุคคลที่รู้เห็นเข้าสืบได้เพราะการตรวดค้นได้กะทำโดยอำนาดของเจ้าพนักงานเจ้าหน้าที่ฝ่ายสุลกากรตามกดหมายสุลกากร
ตามฟ้องกล่าวว่าเหตุเกิดเวลา 18.00 น. เสสทางพิจารนาปรากตว่าเหตุเกิดเวลา 17.00น. เสสดั่งนี้ เปนการประมานเวลาไกล้เคียงกัน เรียกไม่ได้ว่าข้อเท็ดจิงต่างกัน
จำเลยนำยาสูบออกไปยังสถานีปะดังเบซานอกราชอานาจักรโดยมิได้รับอนุญาตจากรัถมนตรีกะซวงพานิชหรือผู้ที่ได้รับมอบหมายซึ่งเปนเจ้าพนักงาน ดั่งนี้ ย่อมมีความผิดตาม พ.ร.บ.ควบคุมการส่งออกไปและนำเข้ามาไนราชอานาจักรซึ่งสินค้าบางหย่าง

ประกาสกะซวงการคลังว่าด้วยการนำเงินตราต่างประเทสเข้ามาไนราชอานาจักรฉบับวันที่ 24 มกราคม 2485
ไนคดีที่โจทฟ้องว่าจำเลยเปนผู้นำเงินตราต่างประเทสเข้ามาไนราชอานาจักรไทยโดยไม่ได้รับอนุญาต จำเลยไห้การรับสารภาพตามฟ้อง ไม่มีการสืบพยานกันนั้น สาลต้องพิพากสาลงโทสจำเลย.

ในคดีที่โจทก์ฟ้องว่าจำเลยเป็นผู้นำเงินตราต่างประเทศเข้ามาในราชอาณาจักรไทยโดยไม่ได้รับอนุญาต จำเลยให้การรับสารภาพตามฟ้องไม่มีการสืบพยานกันนั้น ศาลต้องพิพากษาลงโทษจำเลย

เมื่อศาลเห็นว่าการกระทำของจำเลยไม่เป็นผิด แม้จำเลยจะไม่ได้ต่อสู้ ศาลก็ยกขึ้นวินิจฉัยไม่เอาผิดแก่จำเลยได้
จำเลยถูกจับฐานนำเงินตราต่างประเทศเข้ามาในราชอาณาจักรก่อนถึงด่านพรมแดนคือยังมิทันนำเงินล่วงพ้นด่านเข้ามานั้นยังไม่มีความผิด แต่เงินตราต่างประเทศต้องยึดไว้ให้โอกาสจำเลยปฏิบัติตามกฎหมายว่าด้วยการนำเงินตราต่างประเทศเข้ามาในราชอาณาจักร
อ้างฎีกาที่ 811/2483
ธนบัตรไทยของจำเลยที่ถูกจับรวมกับเงินตราต่างประเทศนั้นก็ยังเป็นธนบัตรไทยอยู่นั่นเอง
เงินตราต่างประเทศที่จะนำเข้ามาในราชอาณาจักรและจะยึดไว้ให้โอกาสแก่จำเลยขออนุญาตนั้นยึดไว้ทั้งหมด ไม่ใช่ยึดไว้เฉพาะส่วนที่เกินพันบาท

เมื่อสาลเห็นว่าการกะทำของจำเลยไม่เปนผิด แม้จำเลยจะไม่ได้ต่อสู้ สาลก็ยกขึ้นวินิฉัยไม่เอาผิดแก่จำเลยได้
จำเลยถูกจับถานนำเงินตราต่างประเทสเข้ามาไนราชอานาจักรก่อนถึงถานพรมแดน คือยังมิทันนำเงินล่วงพ้นด่านเข้ามานั้น ยังไม่มีความผิด แต่เงินตราต่างประเทสต้องยึดไว้ไห้โอกาสจำเลยปติบัติตามกดหมายว่าด้วยการนำเงินตราต่างประเทสเข้ามาไนราชอานาจักร
อ้างดีกาที่ 811/2483
ธนบัตรไทยของจำเลยที่ถูกจับรวมกับเงินตามต่างประเทศนั้น ก็ยังเปนธนบัตรไทยหยู่นั่นเอง เงินตราต่างประเทสที่จะนำเข้ามาไนราชอานาจักรและจะ+ไห้โอกาสแก่จำเลยขออนุญาต+ไว้ทั้งหมด ไม่ใช่ยึดไว้ฉเพาะส่วนที่เกินพันบาท