คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
กฎหมายลักษณะอาญา ม. 138

จำเลยเป็นตำรวจจับกุมผู้เสียหายในเวลาค่ำคืนโดยไม่มีหมายและมิใช่ในกรณีที่กฎหมายอนุญาต. เมื่อผู้เสียหายยอมให้จำเลยกระทำโดยดีเช่นนี้. ถือได้ว่าจำเลยกระทำในฐานะเป็นเจ้าพนักงาน. เมื่อเรียกสินบนจากผู้เสียหาย. การกระทำของจำเลยย่อมเป็นผิดตาม มาตรา 138.

กำนันแจ้งแก่ตำรวจให้จับกุมผู้กระทำผิด. แล้วไปรับเงินจากผู้ถูกจับและไปพูดต่อตำรวจเพื่อให้ปล่อยตัวผู้ถูกจับไปนั้น ไม่เป็นเรื่องให้และรับสินบนตามมาตรา 138.

กำนันแจ้งแก่ตำหรวดไห้จับกุมผู้กะทำผิด แล้วไปรับเงินจากผู้ถูกจับและไปพูดต่อตำหรวดเพื่อไห้ปล่อยตัวผู้ถูกจับไปนั้นไม่เปนเรื่องไห้และรับสินบนตามมาตรา 138

นายทะเบียนท้องถิ่นของเทศบาลมีอำนาจสั่งให้เจ้าพนักงานวิสามัญประจำสำนักงานทะเบียนท้องถิ่นซึ่งมีตำแหน่งหน้าที่เป็นล่ามไปทำงานในแผนกสำมะโนครัว ถ้าผู้นั้นไปรับเงินสินบน และลงทะเบียนสำมะโนครัวเท็จ ซึ่งอยู่ในหน้าที่ที่ได้รับมอบ ก็เป็นผิดตามกฎหมายอาญามาตรา 138,230 อ้างฎีกาที่515/2480

ในกรณีที่เป็นกรรมเดียวแต่ละเมิดกฎหมายหลายบทนั้น เมื่อลงโทษตามบทหนักแล้ว ก็ย่อมลงโทษตามบทเบาอีกไม่ได้

ฟ้องโจทก์ที่กล่าวว่าจำเลยเป็นสารวัตรศึกษารับเงินเป็นสินน้ำใจจากผู้ปกครองเด็ก ซึ่งจำเลยอ้างว่าทำผิด พ.ร.บ. ประถมศึกษา แล้วไม่ดำเนินคดีต่อไปตามกฎหมายเป็นการใช้อำนาจในตำแหน่งหน้าที่โดยทางอันมิชอบและละเว้นไม่กระทำการตามหน้าที่อันต้องกระทำตามกฎหมายดังนี้ ไม่ถือว่าเป็นฟ้องเคลือบคลุม