คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.วิ.อ. ม. 185

ทำไร่ยาสูบแล้วปลูกต้นยาในทางหลวงไม่เป็นการเอาสิ่งใด ๆ ไปทอดทิ้งกีดกั้นตามความหมายในมาตรา 336 ข้อ 1 การที่จำเลยกระทำผิดเรื่อย ๆ ทุกปีตลอดมาดังนี้แม้โจทก์ฟ้องคดีเกินกว่า 1 ปี ก็ไม่ขาดอายุความตามาตรา 78 (4) เมื่อ ศาลฎีกาเห็นว่าการกระทำของจำเลยไม่เป็น ความผิดตามบทกฎหมายที่โจทก์อ้างแล้วศาลฎีกามีอำนาจที่จะ พิจารณาพิพากษายกฟ้องโจทก์เสียได้ + คู่ความจะมิได้ฎีกาในประเด็นข้อนั้น

ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลยตาม ม.299 แห่งกฎหมายอาญา กับให้ลงโทษกักกัน 3 ปี จำเลยอุทธรณ์ขอให้ยกโทษกักกันศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้องในความผิดฐานชิงทรัพย์ด้วยได้ เพราะเป็นกรณีเกี่ยวพันกัน

โจทก์ฟ้องจำเลยขอให้ลงโทษฐานเบิกความเท็จและฐานปลอมหนังสือเป็น+กะทงต่างหาจากกันศาลขั้นต้นลงโทษจำเลยฐานเบิกความเท็จและยกฟ้องฐานปลอมหนัง+โจทก์ฝ่ายเดียว
ศาลอุทธรณ์ขอให้ลงโทษจำเลยฐานปลอมหนังสือดังนี้ประเด็นเรื่องเบิกความ+ย่อมเด็ดขาดถึงที่สุดศาลอุทธรณ์ไม่มี อำนาจขั้นวินิจฉัยต่อไปอีกได้

สมัครใจวิวาททำร้ายฟ้องกันแลกัน ฝ่ายใดจะถือว่าตนเป็นผู้เสียหายฟ้องหากฝ่ายหนึ่งมิได้คดีอาญา 2 เรื่องมูลกรณีเดียวกัน แต่โจทก์ต่างคนกันแม้จะได้พิจารณารวมกันมาก็แต่เมื่อศาลได้แยกวินิจฉัยต่างหากจากกันแล้วดังนี้จะถือว่าข้อเท็จจริงที่ฟังได้ในคดีเรื่องหนึ่งมาตัดสินสำหรับคดีอีกเรื่องหนึ่งหาได้ไม่

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยปล่อยผู้ต้องหาที่ถูกคุมขังไปโดยเจตนา จำเลยให้การว่าผู้ต้องหาหนีไปโดยความพลั้งเผลอของจำเลย เมื่อทั้งสองฝ่ายไม่สืบพะยาน ศาลต้องตัดสินยกฟ้อง