คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
พ.ร.บ.ออกโฉนดที่ดิน (ฉบับที่ 6) พ.ศ.2479 ม. 4

ผู้ที่ได้รับใบเหยียบย่ำจากเจ้าพนักงานแล้วย่อมมีสิทธิที่จะหวงห้ามมิให้ผู้อื่นเข้าไปแย่งทำประโยชน์ในที่ ๆ ได้จับจองไว้ได้ แม้ว่าผู้จับจองนั้นจะยังไม่มีสิทธิครอบครองเลยก็ตามที ทั้งนี้ภายในกำหนดเวลา 2 ปี ตามที่ ก.ม.กำหนดให้ผู้จับจองต้องหาประโยชน์ในที่ดินนั้น และผู้ใดจะอ้างอายุความหนึ่งปีเรื่องการแบ่งการครอบครองตาม ป.พ.พ.ม. 1375 มาใช้ยันกับผู้ได้รับใบเหยียบย่ำภายในกำหนดเวลา 2 ปีนั้นก็ไม่ได้

ที่ดินที่มีผู้ครอบครองตามใบเหยียบย่ำอยู่ก่อนแล้ว ต่อมานายอำเภอได้ออกใบเหยียบย่ำให้แก่ผู้อื่นทับที่แปลงนั้น ผู้ได้รับใบเหยียบย่ำครั้งหลังย่อมไม่ได้สิทธิตามกฎหมาย เพราะที่นั้นมิใช่เป็นที่สาธารณสมบัติของแผ่นดิน

ที่ดินที่มีผู้ครอบครองตามใบเหยียบย่ำอยู่ก่อนแล้วต่อมานายอำเภอได้ออกใบเหยียบย่ำให้แก่ผู้อื่นทับที่แปลงนั้นผู้ได้รับใบเหยียบย่ำครั้งหลังย่อมไม่ได้สิทธิตาม ก.ม.เพราะที่นั้นมิใช่เป็นที่สาธารณสมบัติของแผ่นดิน

ใบเหยียบย่ำซึ่งออกทับที่ที่เขาครอบครองอยู่ก่อนย่อมไม่มีสิทธิดีกว่าผู้ครอบครอง.(ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 30/85).

ไบเหยียบย่ำซึ่งออกทับที่ที่เขาครอบครองหยู่ก่อนย่อมไม่มีสิทธิดีกว่าผู้ครอบครอง