คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
จักรปาณีศรีศีลวิสุทธิ์

ตัวแทนของจำเลยมีอำนาจในการจัดการเกี่ยวกับกิจการโรงแรมของจำเลย รวมทั้งออกเช็คสั่งจ่ายเงินออกจากบัญชีของโรงแรมด้วย เมื่อตัวแทนของจำเลยออกเช็คให้โจทก์เพื่อชำระหนี้เกี่ยวกับกิจการโรงแรมของจำเลย แม้ในเช็คนั้นมิได้เขียนลงว่าออกแทนผู้ใด จำเลยก็ต้องรับผิด.

ถ้าปรากฎความผิดหลายฐานได้กระทำลงโดยผู้กระทำผิดคนเดียว ก็ย่อมฟ้องคดีทุกเรื่องต่อศาลซึ่งมีอำนาจชำระใน ฐานความผิดซึ่งมีอัตราโทษสูงได้ตามที่บัญญัติไว้ใน ป.วิ.อาญา มาตรา 24(1) นั้นกฎหมายถือเอาบุคคลผู้กระทำผิดเป็นสำคัญ มิใช่อาศัยแต่การเกี่ยวพันเฉพาะฐานความผิดเท่านั้น
จำเลยกระทำผิดฐานปล้นทรัพย์ที่จังหวัดปากพนัง และถูกฟ้องยังศาลปากพนัง คดีอยู่ระหว่างพิจารณาจำเลยมากระทำผิดฐานมีอาวุธปืนและลูกระเบิดมือที่จังหวัดนครศรีธรรมราชอีก ดังนี้ โจทก์จึงฟ้องคดีหลังต่อศาลจังหวัดปากพนังได้.

ถ้าปรากฏความผิดหลายฐานได้กระทำลงโดยผู้กระทำผิดคนเดียวก็ย่อมฟ้องคดีทุกเรื่องต่อศาลซึ่งมีอำนาจชำระในฐานความผิดซึ่งมีอัตราโทษสูงได้ตามที่บัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 24(1)นั้น
กฎหมายถือเอาบุคคลผู้กระทำผิดเป็นสำคัญ มิใช่อาศัยแต่การเกี่ยวพันเฉพาะฐานความผิดเท่านั้น
จำเลยกระทำผิดฐานปล้นทรัพย์ที่จังหวัดปากพนัง และถูกฟ้องยังศาลปากพนัง คดีอยู่ระหว่างพิจารณาจำเลยมากระทำผิดฐานมีอาวุธปืนและลูกระเบิดมือที่จังหวัดนครศรีธรรมราชอีกดังนี้ โจทก์จึงฟ้องคดีหลังต่อศาลจังหวัดปากพนังได้

ชายหญิงได้เสียหลับนอนกันแล้วหญิงคลอดบุตรในปีต่อมาชายรับไปเลี้ยงให้การศึกษาและให้ใช้นามสกุลกรอกภ.ง.ด.9 ว่าเป็นบุตรและเบิกเงินช่วยค่าเล่าเรียนแสดงว่าเด็กนั้นเป็นบุตรและชายรับรองแล้วรับมรดกบิดาได้

ตามคำฟ้องโจทก์อ้างว่าโจทก์มีกรรมสิทธิในที่บ้านซึ่งจำเลยมิได้ปฏิเสธประกอบกับคำรับรองของจำเลยว่าเป็นที่บ้านนานมาแล้วทั้งกระชับความให้แน่นแฟ้นว่าเป็นที่บ้านตามกฎหมายด้วยโดยมิได้วางข้อยกเว้นเป็นอย่างอื่นดังนี้ ศาลย่อมฟังว่าเป็นที่บ้านตามกฎหมายลักษณะเบ็ดเสร็จ บทที่ 42 ได้

จำเลยต้องรับผิดชอบต่อโจทก์ ในการที่ผู้จัดการโรงแรมของจำเลยได้ออกเช็คชำระหนี้ที่ผู้จัดการได้เป็นหนี้โจทก์มา เพื่อทำลีฟอันเป็นกิจการของโรงแรม แม้ผู้จัดการจะได้ลงลายมือชื่อในเช็คโดยมิได้ระบุว่ากระทำแทนใคร ซึ่งผู้จัดการจะต้องรับผิดชอบเองโดยเฉพาะก็ดี เพราะในเรื่องนี้โจทก์ฟ้องให้จำเลยชำระหนี้ของโรงแรมตามจำนวนเงินในเช็คซึ่งผู้จัดการโรงแรมของจำเลยออกให้โจทก์เพื่อชำระหนี้ดังกล่าว และโจทก์ไปรับเงินไม่ได้เพราะบัญชี โรงแรมมีเงินไม่พอ ธนาคารไม่ยอมจ่าย มิใช่เป็นการฟ้องเรียกเงินตามเช็คโดยเฉพาะอย่างเดียว.

จำเลยต้องรับผิดชอบต่อโจทก์ในการที่ผู้จัดการโรงแรมของจำเลยได้ออกเช็คชำระหนี้ที่ผู้จัดการได้เป็นหนี้โจทก์มาเพื่อทำลีฟท์อันเป็นกิจการของโรงแรม แม้ผู้จัดการจะได้ลงลายมือชื่อในเช็คโดยมิได้ระบุว่ากระทำแทนใคร ซึ่งผู้จัดการจะต้องรับผิดชอบเองโดยเฉพาะก็ดี เพราะในเรื่องนี้โจทก์ฟ้องให้จำเลยชำระหนี้ของโรงแรมตามจำนวนเงินในเช็คซึ่งผู้จัดการโรงแรมของจำเลยออกให้โจทก์เพื่อชำระหนี้ดังกล่าวและโจทก์ไปรับเงินไม่ได้เพราะบัญชีโรงแรมมีเงินไม่พอธนาคารไม่ยอมจ่าย มิใช่เป็นการฟ้องเรียกเงินตามเช็คโดยเฉพาะอย่างเดียว

บทบัญญัติของ ม.824 ซึ่งว่าตัวแทนของตัวการซึ่งอยู่ต่างประเทศและมีภูมิลำเนาในต่างประเทศ จะต้องรับผิดตามสัญญาที่ได้ทำแทนไปแต่โดยลำพังนั้น เป็นบทยกเว้นจากหลักทั่วไปของ ม.820 เป็นผลให้ตัวแทนต้องรับผิดเป็นส่วนตัว หาใช่เป็นบทยกเว้นความรับผิดของตัวการต่อบุคคลภายนอกไม่.

บทบัญญัติของ ม.824 ซึ่งว่าตัวแทนของตัวการซึ่งอยู่ต่างประเทศและมีภูมิลำเนาในต่างประเทศจะต้องรับผิดตามสัญญาที่ได้ทำแทนไปแต่โดยลำพังนั้น เป็นบทยกเว้นจากหลักทั่วไปของ ม.820 เป็นผลให้ตัวแทนต้องรับผิดเป็นส่วนตัวหาใช่เป็นบทยกเว้นความรับผิดของตัวการต่อบุคคลภายนอกไม่

เจ้าหนี้ตาม ม.91 นั้น หมายถึงเจ้าหนี้ที่เป็นคนไทยหรือต่างประเทศที่อยู่นอกราชอาณาจักร แต่ ม.178 นั้น บัญญัติ ถึงเจ้าหนี้ต่างประเทศซึ่งมีภูมิลำเนาอยู่นอกราชอาณาจักรโดยเฉพาะ มิได้หมายความถึงคนไทยด้วย และหนี้ที่เกิดนั้นมิได้กำหนดว่าจะต้องเกิดขึ้นที่ไหน.