คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา: จักรปาณีศรีศีลวิสุทธิ์

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 664/2501 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การเช่าเพื่อค้าแล้วเปลี่ยนเป็นที่อยู่อาศัยโดยไม่ยินยอม ผู้เช่ามิได้รับความคุ้มครองตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า

เช่าตึกเพื่อทำการค้า แต่ก่อนจะหมดอายุสัญญาเช่า 1 ปีเศษ ผู้เช่าเลิกการค้าใช้ตึกเป็นที่อยู่อาศัยอย่างเดียว โดยผู้ให้เช่ามิได้รู้เห็นยินยอมด้วยเมื่อครบกำหนดสัญญาเช่าแล้วผู้ให้เช่าฟ้องขับไล่ ผู้เช่าจะอ้างความคุ้มครองจาก พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่าไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 661/2501 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

เจตนาลักทรัพย์ การมอบครองทรัพย์ และดุลยพินิจศาลในการวินิจฉัยคดีอาญา

ฎีกาว่าจำเลยมีเจตนาลักทรัพย์หรือไม่นั้น เป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง
ฎีกาที่ว่า ทรัพย์ในการกระทำผิดนั้นฝังอยู่ในความครอบครองของผู้เสียหาย เพราะเป็นเรื่องมอบให้รักษาเท่าที่จำเป็นเพื่อมิให้ทรัพย์นั้นหายในระยะเวลาอันสั้น ซึ่งศาลล่างเห็นว่าการครอบครองได้มอบให้อยู่กับจำเลยแล้วนั้น เป็นฎีกาในปัญหาข้อกฎหมาย
ฎีกาที่ว่าศาลจะต้องฟังพยานโดยตลอดก่อนวินิจฉัยคดีนั้น เป็นฎีกาเถียงดุลยพินิจ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 661/2501

เจตนาลักทรัพย์ การมอบครองทรัพย์ และดุลยพินิจศาลในการพิจารณาคดีอาญา

ฎีกาว่าจำเลยมีเจตนาลักทรัพย์หรือไม่นั้น เป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง
ฎีกาที่ว่า ทรัพย์ในการกระทำผิดนั้นยังอยู่ในความครอบครองของผู้เสียหาย เพราะเป็นเรื่องมอบให้รักษาเท่าที่จำเป็นเพื่อมิให้ทรัพย์นั้นหายในระยะเวลาอันสั้น ซึ่งศาลล่างเห็นว่าการครอบครองได้มอบให้อยู่กับจำเลยแล้วนั้น เป็นฎีกาในปัญหาข้อกฎหมาย
ฎีกาที่ว่าศาลจะต้องฟังพยานโดยตลอดก่อนวินิจฉัยคดีนั้นเป็นฎีกาเถียงดุลยพินิจ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 659/2501

การปลูกสร้างอาคารโดยไม่ขออนุญาตและล้ำที่ดินผู้อื่น ศาลมีอำนาจสั่งรื้อถอนเพื่อคุ้มครองสิทธิและประโยชน์สาธารณะ

จำเลยทำการปลูกสร้างอาคารโดยไม่ได้ขออนุญาตต่อเจ้าพนักงานเลย และปรากฏว่าชายคาเรือนล้ำที่คนอื่นเข้าไปประมาณ 50 ซ.ม. และเรือนพิพาทปลูกคร่อมทางที่คนอื่นเคยใช้ออกไปสู่ทางสาธารณะอันเป็นการเสียหายเดือดร้อนแก่คนอื่นเช่นนี้ ย่อมเป็นการสมควรที่ศาลจะต้องสั่งรื้อเรือนพิพาทตามที่เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นผู้เป็นโจทก์ร้องขอ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 659/2501 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การปลูกสร้างอาคารโดยไม่ขออนุญาตและล้ำที่ดินผู้อื่น ศาลมีอำนาจสั่งรื้อถอนเพื่อคุ้มครองสิทธิและประโยชน์สาธารณะ

จำเลยทำการปลูกสร้างอาคารโดยไม่ได้ขออนุญาตต่อเจ้าพนักงานเลย และปรากฎว่าชายคาเรือนล้ำที่คนอื่นเข้าไปประมาณ 50 ซ.ม. และเรือนพิพาทปลูกคล่อมทางที่คนอื่นเคยใช้ออกไปสู่ทางสาธารณะอันเป็นการเสียหายเดือนร้อนแก่คนอื่นเช่นนี้ ย่อมเป็นการสมควรที่ศาลจะต้องสั่งรื้อเรือนพิพาทตามที่เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นผู้เป็นโจทก์ร้องขอ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 650/2501 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

คำพูด 'ไม่ให้อยากได้ไปฟ้องเอา' ไม่ถือเป็นคำหมิ่นประมาท และการเลี้ยงดูต้องพิจารณาความยากจนของผู้รับ

คำของผู้รับการให้โดยเสน่หาที่ว่า "ไม่ให้อยากได้ไปฟ้องเอา" นั้น หาใช่เป็นคำหมิ่นประมาท

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 650/2501

คำพูด 'ไม่ให้อยากได้ไปฟ้องเอา' ไม่ถือเป็นคำหมิ่นประมาท และการเลี้ยงดูต้องพิจารณาฐานะของผู้รับ

คำของผู้รับการให้โดยเสน่หาที่ว่า "ไม่ให้อยากได้ไปฟ้องเอา" นั้น หาใช่เป็นคำหมิ่นประมาท

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 627/2501

การต่ออายุใบอนุญาตโรงงานแปรรูปไม้ล่าช้า: การกระทำระหว่างรออนุญาตไม่เป็นความผิด

การที่จำเลยผู้ได้รับอนุญาตตั้งโรงงานแปรรูปไม้และค้าไม้แปรรูปคราวละ 1 ปี นับแต่วันต้นปีถึงวันสิ้นปีได้ยื่นขอต่ออายุใบอนุญาตในปีต่อไปไว้ก่อนหมดอายุใบอนุญาต และทางราชการได้อนุญาตมาเลยเวลาไปหลายเดือนนั้น หากได้รับอนุญาตให้ต่อได้เต็มปีและไม่ใช่ความผิดของจำเลยแล้ว การที่จำเลยตั้งโรงงานแปรรูปไม้และแปรรูปไม้ในระหว่างรอใบอนุญาตก็ย่อมไม่มีความผิด

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 627/2501 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การต่ออายุใบอนุญาตโรงงานแปรรูปไม้ล่าช้า ผู้ประกอบการไม่มีความผิดระหว่างรอใบอนุญาต

การที่จำเลยผู้ได้รับอนุญาตตั้งโรงงานแปรรูปไม้และค้าไม้แปรรูปคราวละ 1 ปี นับแต่วันต้นปีถึงวันสิ้นปี ได้ยื่นขอต่ออายุใบอนุญาต และทางราชการได้อนุญาตมาเลยเวลาไปหลายเดือนนั้น หากได้รับอนุญาตให้ต่อได้เต็มปีและไม่ใช่ความผิดของจำเลยแล้วการที่จำเลยตั้งโรงงานแปรรูปไม้และแปรรูปไม้ในระหว่างรอใบอนุญาตก็ย่อมไม่มีความผิด

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 606/2501 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ฟ้องซ้ำค่าอุปการะเลี้ยงดูบุตร: สัญญาประนีประนอมยอมความจำกัดสิทธิหน้าที่เฉพาะช่วงเวลา

โจทก์จำเลยเป็นสามีภรรยากันแต่มิได้จดทะเบียน เกิดบุตรคนหนึ่ง โจทก์จึงฟ้องจำเลยให้รับรองเด็กเป็นบุตรและให้จ่ายค่าอุปการะเลี้ยงดู แล้วโจทก์จำเลยตกลงประนีประนอมยอมความกันโดยจำเลยยอมรับรองเด็กเป็นบุตรและจ่ายค่าอุปการะเลี้ยงดูให้โจทก์เป็นเดือนมีกำหนดเวลาโดยมิได้มีเงื่อนไขสงวนสิทธิใด ๆ ของโจทก์ไว้ พ้นกำหนดแล้ว โจทก์จะมาฟ้องให้จำเลยจ่ายค่าอุปการะเลี้ยงดูบุตรอีกไม่ได้ เป็นการฟ้องซ้ำ

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา จักรปาณีศรีศีลวิสุทธิ์