คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
กฎหมายลักษณะอาญา ม. 339 (3)

บาดแผลถูกทำร้ายที่หน้าถึง 3 แห่ง คือ (1) ตรงขอบตาล่างข้างซ้ายกว้าง 1 ซ.ม.ยาว 2 ซ.ม. ฐานแผลช้ำบวมห้อเลือด (2) ตรงริมฝีปากล่างกว้าง 2 ซ.ม. ยาว 3 ซ.ม. ฐานแผลช้ำบวมห้อเลือด (3) ตรงขากันไกรข้างซ้ายกว้าง 1 ซ.ม. ยาว 3 ซ.ม. ช้ำบวมผิวหนังถลอก
ผู้ชันสูตรพิเคราะห์ เห็นว่ารักษาประมาณ 15 วันหาย ดังนี้ก็ถือว่าเป็นบาดแผลถึงบาดเจ็บตามก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 254 แล้ว

กล่าววาจาว่า ผู้เสียหายต่อหน้าประชาชน ว่าผู้เสียหายเป็นนายกเทศมนตรีเป็นสุนัข ลิงเอาสุนัขขึ้นนั่งแท่นหางงอกแล้ว ดังนี้เป็นผิดฐานโฆษณาหมิ่นประมาทตามมาตรา 339(3)

กล่าววาจาว่า ผู้เสียหายต่อหน้าประชาชนว่า ผู้เสียหายซึ่งเป็นนายกเทศมนตรีเป็นสุนักข์ลิง เอาสุนักข์ขึ้นนั่งแท่นหางงอกแล้ว ดังนี้เป็นผิดฐานโฆษณาหมิ่นประมาทตามมาตรา 339 (3)

ข้อความที่จำเลยกล่าวว่า'พระเซ็งจับข้อมือนางเง็กกอดขึ้นนั่งบนตัก'ต่อหน้าที่ประชุมพระสงฆ์และคฤหัส ถือได้ว่าเป็นการกล่าวอ้างอันอาจแลเห็นผลแห่งการกล่าวนั้นได้ว่าอาจทำให้โจทก์เสียชื่อเสียงและทำให้คนทั้งหลายดูหมิ่นเกลียดชังโจทก์ เป็นการกระทำโดยเจตนาในความผิดฐานหมิ่นประมาทแล้ว (ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 7/2486)

เขียนจดหมายถึงผู้ที่ต้องการให้มาประกันตัวความว่า"ผู้กำกับการตำรวจปล่อยไปครั้งหนึ่งแล้ว แต่นายร้อยตำรวจไม่ถูกกันเป็นส่วนตัวแกล้งปั้นเรื่องขึ้นอีก"ดังนี้เป็นการปรับทุกข์เป็นส่วนตัว ไม่ใช่เจตนาดูหมิ่นเจ้าพนักงาน
โจทก์ไม่ฟ้องและสืบว่าจดหมายที่กล่าวหาว่าหมิ่นประมาทนี้ได้รู้ถึงบุคคลแต่สองคนขึ้นไปจึงไม่ผิด มาตรา 282(อ้างฎีกาที่ 1013/2475) จดหมายถึงบุคคลเฉพาะตัวไม่ประสงค์ให้เปิดเผยไม่เป็นการโฆษณาตามมาตรา 339(3)