คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.วิ.อ. ม. 11

ฟ้องกล่าวว่าจำเลยขัดคำสั่งของพนักงานสอบสวน ไม่ยอมพิมพ์ลายนิ้วมือของจำเลยลงในแผ่นพิมพ์ลายนิ้วมือในฐานะเป็นผู้ต้องหาในคดีผิด พระราชบัญญัติยาสูบ ขอให้ลงโทษตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 334(2) เพียงเท่านี้ ยังไม่พอจะให้เข้าใจว่าเป็นการสั่งให้จำเลยพิมพ์ลายนิ้วมือเพื่อตรวจสอบเรื่องเคยต้องโทษหรือว่าเพื่อประโยชน์แห่งการสอบสวนหลักฐาน อันเป็นข้อสาระสำคัญ ที่จะแสดงว่า ได้สั่งตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 132 ฉะนั้นจึงยังลงโทษจำเลยตามฟ้องไม่ได้

โจทยื่นคำร้องขอเพิ่มโทสก่อนมีคำพิพากสา สาลจดคำแถลงของจำเลยที่ไห้การรีบ แต่ปรากตว่าได้อ่านข้อความเหล่านั้นไห้จำเลยฟัง และไห้จำเลยลงลายมือชื่อ สาลดีกามีอำนาดย้อนสำนวนไปไห้สาลชั้นต้นปติบัติการไห้ถูกต้องตามกะบวนพิจารนาโดยไห้พิจารนาพิพากสาไหม่ ฉเพาะประเด็นข้อที่โจทขอไห้เพิ่มโทสได้

โจทก์ยื่นคำร้องขอเพิ่มโทษก่อนมีคำพิพากษา ศาลจดคำแถลงของจำเลยที่ให้การรับ แต่ไม่ปรากฏว่าได้อ่านข้อความเหล่านั้นให้จำเลยฟัง และให้จำเลยลงลายมือชื่อ ศาลฎีกามีอำนาจย้อนสำนวนไปให้ศาลชั้นต้นปฏิบัติการให้ถูกต้องตามกระบวนพิจารณาโดยให้พิจารณาพิพากษาใหม่ เฉพาะประเด็นข้อที่โจทก์ขอให้เพิ่มโทษได้

การที่พยานไม่ยอมลงลายมือชื่อในคำให้การ ไม่เป็นความผิดเพราะไม่มีกฎหมายบัญญัติว่าเป็นความผิด
พระราชบัญญัติลักษณะพยาน มาตรา 51 ได้ถูกยกเลิกโดยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 11 แล้ว

การที่พะยานไม่ยอมลงลายมือชื่อในคำให้การ ไม่เป็นความผิด เพราะไม่มีกฏหมายบัญญัติว่าเป็นความผิด พ.ร.บ.ลักษณพะยาน ม.51 ได้ถูกยกเลิกโดยประมวลวิธี พิจารณาความอาญา ม.11 แล้ว