คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.พ.พ. ม. 461

โจทก์ฟ้องเรียกเรือจากจำเลย จำเลยต่อสู้ว่า โจทก์ขายให้และมีหนังสือสัญญา โจทก์ว่าไม่ได้ขายเรือรายพิพาท และปรากฏว่าขนาดกว้างยาวและน้ำหนักเรือตามที่ปรากฏในหนังสือสัญญาไม่ตรงกับเรือรายพิพาทดังนี้คู่ความนำพยานบุคคลมาสืบได้

ในสัญญาซื้อขายระบุว่าขายที่ดินกับสิ่งปลูกสร้างบนที่ดินนั้นย่อมครอบถึงโรงเรือนบนที่ดินซึ่งเสาไม่ได้ฝังดินด้วย
กรณีที่ถือว่าช่อไฟฟ้าที่ติดอยู่กับสิ่งปลูกสร้าง ไม่ใช่เป็นเครื่องอุปกรณ์ซึ่งไม่ตกติดไปกับสิ่งปลูกสร้างที่ขาย

ตกลงทำสัญญาซื้อขายกระสอบป่านต่อกันได้พูดถึงจำนวนราคาและว่าผู้ซื้อจะต้องเสียค่าภาษีและค่าขนส่งต่างหาก แต่มิได้ระบุว่ากระสอบนั้นจะเป็นกระสอบที่สั่งซื้อจากต่างประเทศ ดังนี้ ฝ่ายผู้ขายจะยกเอาเหตุที่เกิดสงครามมหาอาเซียว่าเป็นเหตุพ้นวิสัยที่สั่งกระสอบจากต่างประเทศไม่ได้มาเป็นข้อแก้ตัวให้พ้นความรับผิดฐานผิดสัญญาไม่ได้ ผิดสัญญาขายกระสอบแล้วผู้ซื้อก็ได้ซื้อกระสอบจากที่อื่นเรื่อยๆ มาดังนี้ จะขอให้ส่งมอบกระสอบตามสัญญาไม่ได้ได้แต่ได้รับค่าเสียหาย การกำหนดค่าเสียหายฐานผิดสัญญาซื้อขายนั้น คำนวณราคาที่ต่างกันระหว่างราคาตามสัญญากับราคาในวันผิดสัญญาหรือในวันที่ใกล้กับวันผิดสัญญา

ไนสัญญาซื้อขายซึ่งมีข้อกำหนดว่าผู้ซื้อไม่มีหน้าที่ต้องชำระราคาจนกว่าผู้ขายจะได้ส่งมอบทรัพย์ที่ขายไห้ผู้ซื้อตรวดนับจนครบจำนวนและถูกต้องเรียบร้อยนั้น การที่ผู้ขายเอาทรัพย์คืนไปโดยไม่ไห้ผู้ซื้อตรวดนับทรัพย์นั้นตามสัญญา ย่อมถือว่าผู้ขายผิดสัญญาและไม่มีสิทธิเรียกร้องไห้ผู้ซื้อชำระราคาก่อน
เมื่อล่วงเลยเวลาส่งมอบที่กำหนดไว้ไนสัญญาแล้วผู้ขายไม่ส่งมอบทรัพย์ที่ขายแก่ผู้ซื้อ ผู้ขายต้องคืนเงินมัดจำไห้ผู้ซื้อตามสัญญา,

ในสัญญาซื้อขายซึ่งมีข้อกำหนดว่าผู้ซื้อไม่มีหน้าที่ต้องชำระราคาจนกว่าผู้ขายจะได้ส่งมอบทรัพย์ที่ขายให้ผู้ซื้อตรวจนับจนครบจำนวนและถูกต้องเรียบร้อยนั้น การที่ผู้ขายเอาทรัพย์คืนไปโดยไม่ให้ผู้ซื้อตรวจนับทรัพย์นั้นตามสัญญาย่อมถือว่าผู้ขายผิดสัญญาและไม่มีสิทธิเรียกร้องให้ผู้ซื้อชำระราคาก่อน เมื่อล่วงเลยเวลาส่งมอบที่กำหนดไว้ในสัญญาแล้วผู้ขายไม่ส่งมอบทรัพย์ที่ขายแก่ผู้ซื้อ ผู้ขายต้องคืนเงินมัดจำให้ผู้ซื้อตามสัญญา

ไนสัญญาซื้อขายทรัพย์ซึ่งมีการซื้อขายกันทั่วไป มิไช่ทรัพย์เจาะจงฉเพาะสิ่งนั้น แม้ผู้ขายไม่อาดส่งมอบทรัพย์ดั่งกล่าวแล้วได้โดยเหตุนอกอำนาดของตนก็ดี ผู้ขายจะอ้างว่าเปนเหตุสุดวิสัยตาม ป.ม.แพ่งฯ ม. 219 หาได้ไม่.
ไนสัญญาซื้อขายซึ่งตกลงกันชำระเงินสด หากผู้ขายไม่มีทรัพย์จะส่งมอบแล้ว ก็ไม่มีสิทธิเรียกร้องไห้ผู้ซื้อชำระราคาตอบแทน.

ในสัญญาซื้อขายทรัพย์ซึ่งมีการซื้อขายกันทั่วไป มิใช่ทรัพย์เจาะจงเฉพาะสิ่งนั้น แม้ผู้ขายไม่อาจส่งมอบทรัพย์ดังกล่าวแล้วได้โดยเหตุนอกอำนาจของตนก็ดี ผู้ขายจะอ้างว่าเป็นเหตุสุดวิสัยตาม ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 219 หาได้ไม่ ในสัญญาซื้อขายซึ่งตกลงกันชำระเงินสด หากผู้ขายไม่มีทรัพย์จะส่งมอบแล้ว ก็ไม่มีสิทธิเรียกร้องให้ผู้ซื้อชำระราคาตอบแทน

พรึติการน์ที่ถือว่าคู่สัญญาสนองรับการบอกเลิกสัญญาของอีกฝ่ายหนึ่งแล้ว
ฝ่ายหนึ่งบอกเลิกสัญญา อีกฝ่ายหนึ่งก็ยอมเลิกสัญญาโดยมิได้สงวนสิทธิเรียกค่าเสียหายหย่างไดต่อกันดังนี้ จะมาฟ้องเรียกค่าเสียหายไม่ได้.

พฤติการณ์ที่ถือว่าคู่สัญญาสนองรับการบอกเลิกสัญญาของอีกฝ่ายหนึ่งแล้ว ฝ่ายหนึ่งบอกเลิกสัญญา อีกฝ่ายหนึ่งก็ยอมเลิกสัญญาโดยมิได้สงวนสิทธิเรียกค่าเสียหายอย่างใดต่อกันดังนี้ จะมาฟ้องเรียกค่าเสียหายไม่ได้

คู่กรณีทำสัญญาซื้อขายไม้ภายหลังตกลงพิเศษนอกเหนือไปจากสัญญาและได้ปฏิบัติไปตามข้อตกลงนั้นครบถ้วนแล้ว ข้อสัญญานั้นก็เป็นอันยกเลิกไป ทำสัญญาซื้อขายไม้โดยมีเงื่อนไขว่าต้องวัดไม้ก่อนเพื่อคิดราคาถัวเป็นพิกัด แต่เมื่อวัดไม้บางส่วนแล้ว คู่กรณีตกลงกันว่าไม่ต้องวัดไม้ต่อไปเพียงแต่ให้นับจำนวนเท่านั้น เมื่อนับครบถ้วนแล้วโจทก์จึงชำระเงินงวดสุดท้ายให้ เช่นนี้กรรมสิทธิ์ในไม้เหล่านั้นได้ตกมาอยู่แก่โจทก์แล้ว