คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
พ.ร.บ.ธรรมนูญศาลทหาร พ.ศ.2477 ม. 39

พลเรือนซึ่งสังกัดในราชการทหาร กระทำการลักทรัพย์ของทางราชการทหารในขณะที่เป็นยามรักษาการ และมีศาตราวุธของหลวงประจำตัวนั้น จะเพิ่มโทษตามประมวลกฎหมายลักษณะอาญาทหารมาตรา 50 ไม่ได้ เพราะไม่ใช่ทหาร

ตามพระราชบัญญัติธรรมนูญศาลทหาร พ.ศ.2477 มาตรา 39 ซึ่งบัญญัติถึงบุคคลที่อยู่ในอำนาจศาลทหารในเวลาปกติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งนายทหารชั้นสัญญาบัตรประจำการย่อมหมายถึงทหารประจำการทุกเหล่า รวมทั้งทหารอากาศด้วย
(อ้างฎีกาที่ 407/2491)

นายทหารสัญญาบัตรประจำการตามพระธรรมนูญศาลทหาร 2477 มาตรา 39 ไม่ได้เจาะจงว่า เป็นทหารแผนกใด เหล่าใด ดังนั้นนายทหารชั้นสัญญาบัตรประจำการทุกเหล่า ย่อมขึ้นอยู่ในอำนาจศาลทหารในเวลาปกติทั้งนั้น
คำปรารภในการตราพระธรรมนูญศาลทหาร 2477 ไม่ได้กล่าวถึงทหารอากาศนั้น ก็เพราะขณะนั้นยังไม่ได้ตั้งกองทัพอากาศแต่ก็มีกรมอากาศยานขึ้นอยู่กับกองทัพบก กรมอากาศยานนี้เอง ต่อมาเปลี่ยนเป็นกรมทหารอากาศ และในที่สุดตั้งเป็นกองทัพอากาศขึ้น เพราะฉะนั้น พ.ร.บ.ธรรมนูญศาลทหาร 2477ครอบถึงทหารอากาศด้วย การตั้งนายทหารอากาศเป็นกรรมการในศาลทหาร ย่อมเป็นการชอบตามความในพระธรรมนูญศาลทหารแล้ว

จำเลยเป็นทหารประจำการส่วนพรรคพวกของจำเลยซึ่งหลบหนีไปไม่ปรากฏชัดว่าเป็นทหารหรือพลเรือน. และโจทก์ก็ไม่ยืนยัน. จึงไม่มีเหตุที่จะฟังว่าพรรคพวกนั้นเป็นบุคคลที่อยู่ในอำนาจศาลทหาร. ดังนี้คดีก็ขึ้นศาลทหารไม่ได้.(อ้างฎีกาที่ 698/2478). ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 17/85.

จำเลยเป็นทหารประจำการส่วนพักพวกของจำเลยซึ่งหลบหนีไปไม่ปรากฏชัดว่าเป็นทหารหรือพลเรือน และโจทก์ก็ไม่ยืนยัน จึงไม่มีเหตุผลที่จะฟังว่าพักพวกนั้นเป็นบุคคลที่อยู่ในอำนาจศาลทหาร ดังนี้คดีก็ขึ้นศาลทหารไม่ได้ อ้างฎีกาที่ 698/2478