คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
พ.ร.บ.คณะสงฆ์ พ.ศ.2484 ม. 44

เจ้าอาวาสมีอำนาจและหน้าที่ตาม พระราชบัญญัติปกครองคณะสงฆ์2484 ในเรื่องจัดการทรัพย์สมบัติของวัด ถ้ามีกรณีฟ้องร้องเจ้าอาวาสจะฟ้องร้องเอง หรือมอบอำนาจให้ไวยาวัจกรฟ้องร้องแทนได้
ในสัญญายกกรรมสิทธิ์ที่ดินให้ปรากฏว่า ที่ธรณีสงฆ์เป็นผู้รับนั้น ย่อมเป็นที่เข้าใจว่าเป็นการให้เป็นทรัพย์สมบัติของวัด เพราะที่ธรณีสงฆ์ไม่ใช่บุคคล
ข้อความในสัญญาปรากฏว่า 'สิ่งซึ่งปลูกสร้างลงในที่ดินรายนี้ยอมยกให้ด้วยทั้งสิ้น' ดังนั้นเรือนที่ปลูกอยู่ในที่ดินในขณะทำสัญญายกให้ ย่อมตกเป็นกรรมสิทธิ์แก่ผู้รับ ในขณะทำสัญญาแล้วนั้นผู้ใดรื้อถอนภายหลังโดยไม่มีอำนาจอย่างใดย่อมต้องรับผิดในลักษณะละเมิด

พ.ร.บ.ปกครองคณะสงฆ์ ร.ศ.121 ไม่มีความประสงค์จะลงโทษพระภิกษุในทางอาญาจักรอย่างใดเลย. พระภิกษุเข้าอยู่ในวัดโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าอาวาส.และขัดขืนไม่ยอมออกจากวัดตามคำสั่งเจ้าอาวาส. ไม่มีความผิดทางอาญา. เมื่อปรากฏว่าเจ้าอาวาสมิใช่ผู้ได้รับแต่งตั้งตามพ.ร.บ.คณะสงฆ์. จึงไม่มีฐานะเป็นเจ้าพนักงานตามกฎหมาย. ฉะนั้นการขัดขืนคำสั่งไม่เป็นผิดฐานขัดคำสั่งเจ้าพนักงาน.

พ.ร.บ.ปกครองคณะสงฆ์ ร.ศ.121 ไม่มีความประสงค์จะลงโทษพระภิกษุในทางอาณาจักรอย่างใดเลย พระภิกษุเข้าอยู่ในวัดโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าอาวาส และขัดขืนไม่ยอมออกจากวัดตามคำสั่งเจ้าอาวาส ไม่มีความผิดทางอาญา เมื่อปรากฎว่าเจ้าอาวาสมิใช่ผู้ได้รับแต่งตั้งตาม พ.ร.บ.คณะสงฆ์ จึงไม่มีฐานะเป็นเจ้าพนักงานตามกฎหมายฉนั้นการขัดขืนคำสั่งไม่เป็นผิดฐานขัดขืนคำสั่งเจ้าพนักงาน