คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
ดุลพากย์

การที่ไม่ไปตามหมายเกณฑ์ตรวจคัดเลือกเข้ารับราชการทหาร เพราะเข้าใจผิดว่าบิดาเป็นคนต่างด้าว และตรงกับประกาศทางราชการว่าไม่ต้องเข้ารับราชการทหารนั้น ย่อมถือว่าเป็นการหลีกเลี่ยงขัดขืนการเกณฑ์
เมื่อศาลเห็นว่าการกระทำของจำเลยเป็นความผิดซึ่งจะลงโทษจำคุกไม่เกิน 2 ปี ศาลจะใช้ดุลยพินิจให้รอการกำหนดไว้ภายในระยะเวลาไม่เกิน 5 ปี ก็ได้

ในการวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมาย ศาลฎีกาจะต้องฟังข้อเท็จจริงตามที่ศาลทหารกลาง (ศาลอุทธรณ์) ได้วินิจฉัยมาแล้วจากพยานหลักฐานในสำนวน
พลทหารที่เป็นผู้คุมเรือนจำจังหวัดทหารบก เป็นเจ้าพนักงานตามกฎหมาย

ที่พิพาทหลายแปลงอยู่ติดต่อภายในวงอันเดียวกัน การที่ศาลชั้นต้นยกฟ้องบางส่วนและให้โจทก์ชนะบางส่วน แต่ศาลอุทธรณ์แก้เป็นให้ยกฟ้องเสียทั้งหมด เช่นนี้เป็นการแก้ไขเล็กน้อย

ไม้สักที่ขึ้นในที่ดินกรรมสิทธิของเอกชนนั้น เมื่อตัดฟันและแปรรูปเสียก่อนใช้ พ.ร.บ.ป่าไม้ ( ฉบับที่ 3 ) พ.ศ.2494 ก็ถือว่าไม้นั้นไม่ใช่ไม้หวงห้าม
การนำไม้ที่ไม่ใช่ไม้หวงห้ามซึ่งขึ้นอยู่ในที่ดินเอกชน เคลื่อนที่นั้น ย่อมไม่เป็นความผิดฐานนำไม้เคลื่อนที่ตามพ.ร.บ.ป่าไม้ 2484

ฟ้องเดิมระบุมาตราที่ขอให้ลงโทษจำเลยเพียงมาตรา 314 ครั้น ศาลตรวจฟ้องมีคำสั่งให้ยกฟ้องเสียโจทก์อุทธรณ์ และได้มีการบังอาจเดิมมาตรา 304 ลงในคำขอท้ายฟ้องในสำนวนที่อยู่ในความดูแลรักษาของศาล ศาลเรียกทนายโ่จทก์และผู้เขียนฟ้อง เดิมมาสอบถาม คนทั้ง 2 ยังยืนยันแถลงเท็จต่อศาลว่ามีมาตรา 304 ในฟ้องเดิมก่อนแล้ว โดยไม่มีความเคราพยำเกรง-ศาล ทำให้เกิดความเสียหายแก่ราชการศาล ดังนี้ ต้องถือว่าได้ประพฤติตนไม่เรียบร้อยในบริเวณศาลได้แล้ว แม้ไม่ได้กระทำลงตอ่หน้าศาล ก็เป็นความผิดฐานละเมิดอำนวจศาลได้.