คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ประกาศกองบัญชาการทหารสูงสุด ลงวันที่ 25 มิถุนายน 2486

การแสดงความอาฆาตมาดร้ายตามมาตรา 30 จะต้องเป็นเรื่องแสดงอาฆาตจะก่อการร้ายอันเป็นผิดทางอาญา
กำนันทำรายงานเรื่องผู้ต้องหาเสนอพนักงานสอบสวนระบุชื่อผู้ต้องหาเมื่อเสนอไปแล้วภายหลังแก้ชื่อผู้ต้องหา ถ้าหากแก้เพื่อให้เข้าใจว่าเป็นรายงานไว้แต่เดิมก็อาจมีผิดฐานปลอมหนังสือ
การแจ้งต่อเจ้าพนักงานเป็นเหตุให้เขาถูกจับกุมจะเป็นผิดตามมาตรา 270 หรือไม่นั้น ถ้าเป็นการที่เจ้าพนักงานจะต้องรีบจับทันทีไม่มีเวลาสืบสวนหรือสอบสวน ผู้แจ้งก็ไม่มีความผิด
แสดงเป็นคนสนิทชิดชอบกับเจ้าพนักงานแล้วเรียกเงินจากเขาเพื่อช่วยให้เขาพ้นอาญา แล้วเอาชื่อโจทก์เข้าเป็นผู้ต้องหาแทนดังนี้ไม่ถือว่า โจทก์เป็นผู้เสียหายในความผิดตามมาตรา 123 และ154
พลเรือนสมคบกับตำรวจทำผิดถ้าไม่ได้ฟ้องตำรวจด้วย ก็ย่อมฟ้องพลเรือนต่อศาลพลเรือนได้ อ้างฎีกาที่ 622/2486

คำว่า "ผู้ต้องหา" ในประกาศผู้บัญชาการทหารสูงสุดเรื่องอำนาจศาลทหารนั้นหมายถึงผู้ต้องหาในคดีที่ขึ้นมาสู่ศาลแล้ว คือจำเลยนั้นเอง คดีที่โจทก์กล่าวในฟ้องว่าจำเลยทำผิดร่วมกับพลตำรวจอีก 2 นาย (พลตำรวจอยู่ในอำนาจศาลทหาร)แต่โจทก์ฟ้องจำเลยคนเดียว มิได้ฟ้องพลตำรวจด้วย คดีเช่นนี้อยู่ในอำนาจศาลพลเรือน หาได้อยู่ในอำนาจศาลทหารไม่
(ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 10/2486)

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยกระทำผิดฐานฉ้อโกงในระหว่างคดีที่ต้องขึ้นศาลทหาร แม้โจทก์จะทราบความผิดของจำเลยภายหลัง ก็ไม่ทำให้วันกระทำผิดของจำเลยเปลี่ยนแปลงไป

โจทฟ้องว่าจำเลยกะทำผิดถานฉ้อโกงไนระหว่างคดีที่ต้องขึ้นสาลทหาน แม้โจทจะซาบความผิดของจำเลยพายหลัง ก็ไม่ทำไห้วันกะทำผิดของจำเลยเปลี่ยนแปลงไป