คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
พ.ร.บ.รับราชการทหาร (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2481 ม. 5

ความผิดฐานไม่ไปขึ้นทะเบียนทหารภายในระยะเวลาที่กฎหมายกำหนดให้โดยไม่มีข้อแก้ตัวตามกฎหมายนั้น เกิดขึ้นในขณะที่ละเลยไม่ไปขึ้นทะเบียนภายในกำหนดของกฎหมาย ครั้งเดียวมิได้เป็นความผิดต่อเนื่องเรื่อยๆ มา ประกาศของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม ลงวันที่ 28 ธ.ค.2483ที่ให้ยืดกำหนดเวลาขึ้นทะเบียนทหารตามพ.ร.บ.รับราชการทหาร (ฉบับที่ 3) 2483 มาตรา 17 ไปจนถึงสิ้นเดือนกุมภาพันธ์ 2484 นั้น มีผลเพียงไม่ให้เจ้าหน้าที่ดำเนินการว่าจำเลยกระทำผิดเท่านั้น ฉะนั้นหากจำเลยกระทำผิดไว้แล้วก็ต้องถือว่า การกระทำผิดของจำเลยมีอยู่อย่างเดิม มิใช่เพิ่งกระทำผิดเมื่อพ้นกำหนดประกาศของรัฐมนตรี จำเลยไม่ขึ้นทะเบียนทหารเป็นความผิดเมื่อ วันที่ 1 ก.พ. แต่โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำผิดวันที่ 1 มี.ค. ดังนี้แม้จำเลยรับสารภาพก็ต้องยกฟ้อง

ความผิดถานไม่ไปขึ้นทเบียนทหานพายไนระยะเวลาที่กดหมายกำหนดไห้โดยไม่มีข้อแก้ตัวตามกดหมายนั้นเกิดขึ้นไนขนะที่ละเลยไม่ไปขึ้นทเบียนพายไนกำหนดของกดหมาย ครั้งเดียวมิได้เปนความผิดต่อเนื่องเรื่อย ๆ มา.
ประกาสของรัถมนตรีว่าการกะซวงกลาโหม ลงวันที่ 28 ธ.ค. 2483 ที่ไห้ยืดกำหนดเวลาขั้นทเบียนทหานตาม พ.ร.บ.รับราชการทหาน(ฉบับที่ 3) 2483 ม. 17 ไปจนถึงสิ้นเดือนกุมภาพันธ์ 2484 นั้น มีผลเพียงไม่ไห้เจ้าหน้าที่ดำเนินการว่าจำเลยกะทำผิดเท่านั้น ฉะนั้นหากจำเลยกะทำผิดไว้แล้วก็ต้องถือว่า การกะทำผิดของจำเลยมีหยู่หย่างเดิม มิไช่เพิ่งกะทำผิดเมื่อพ้นกำหนดประกาสของรัถมนตรี.
จำเลยไม่ขึ้นทเบียนทหานเปนความผิดเมื่อวันที่ 1 ก.พ. แต่โจทฟ้องว่าจำเลยทำผิดวันที่ 1 มี.ค. ดังนี้แม้จำเลยรับสารภาพก็ต้องยกฟ้อง